Psalms 104

RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın,
Mon âme, bénis l'Eternel! Eternel, mon Dieu, tu es infiniment grand! Tu es revêtu d'éclat et de magnificence!
Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün. Gökleri bir çadır gibi geren,
Il s'enveloppe de lumière comme d'un manteau; Il étend les cieux comme un pavillon.
Evini yukarıdaki sular üzerine kuran, Bulutları kendine savaş arabası yapan, Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,
Il forme avec les eaux le faîte de sa demeure; Il prend les nuées pour son char, Il s'avance sur les ailes du vent.
[] Rüzgarları kendine haberci, Yıldırımları hizmetkâr eden sensin.
Il fait des vents ses messagers, Des flammes de feu ses serviteurs.
Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsılmasın diye.
Il a établi la terre sur ses fondements, Elle ne sera jamais ébranlée.
Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular dağların üzerinde durdu.
Tu l'avais couverte de l'abîme comme d'un vêtement, Les eaux s'arrêtaient sur les montagnes;
Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi.
Elles ont fui devant ta menace, Elles se sont précipitées à la voix de ton tonnerre.
Dağları aşıp derelere aktı, Onlar için belirlediğin yerlere doğru.
Des montagnes se sont élevées, des vallées se sont abaissées, Au lieu que tu leur avais fixé.
Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.
Tu as posé une limite que les eaux ne doivent point franchir, Afin qu'elles ne reviennent plus couvrir la terre.
Vadilerde fışkırttığın pınarlar, Dağların arasından akar.
Il conduit les sources dans des torrents Qui coulent entre les montagnes.
Bütün kır hayvanlarını suvarır, Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.
Elles abreuvent tous les animaux des champs; Les ânes sauvages y étanchent leur soif.
Kuşlar yanlarında yuva kurar, Dalların arasında ötüşürler.
Les oiseaux du ciel habitent sur leurs bords, Et font résonner leur voix parmi les rameaux.
Gökteki evinden dağları sularsın, Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.
De sa haute demeure, il arrose les montagnes; La terre est rassasiée du fruit de tes oeuvres.
Hayvanlar için ot, İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin; İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,
Il fait germer l'herbe pour le bétail, Et les plantes pour les besoins de l'homme, Afin que la terre produise de la nourriture,
Yüreklerini sevindiren şarabı, Yüzlerini güldüren zeytinyağını, Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.
Le vin qui réjouit le coeur de l'homme, Et fait plus que l'huile resplendir son visage, Et le pain qui soutient le coeur de l'homme.
RAB’bin ağaçları, Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.
Les arbres de l'Eternel se rassasient, Les cèdres du Liban, qu'il a plantés.
Kuşlar orada yuva yapar, Leyleğin evi ise çamlardadır.
C'est là que les oiseaux font leurs nids; La cigogne a sa demeure dans les cyprès,
Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı, Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.
Les montagnes élevées sont pour les boucs sauvages, Les rochers servent de retraite aux damans.
Mevsimleri göstersin diye ayı, Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.
Il a fait la lune pour marquer les temps; Le soleil sait quand il doit se coucher.
Karartırsın ortalığı, gece olur, Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.
Tu amènes les ténèbres, et il est nuit: Alors tous les animaux des forêts sont en mouvement;
Genç aslan av peşinde kükrer, Tanrı’dan yiyecek ister.
Les lionceaux rugissent après la proie, Et demandent à Dieu leur nourriture.
Güneş doğunca İnlerine çekilir, yatarlar.
Le soleil se lève: ils se retirent, Et se couchent dans leurs tanières.
İnsan işine gider, Akşama dek çalışmak için.
L'homme sort pour se rendre à son ouvrage, Et à son travail, jusqu'au soir.
Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu.
Que tes oeuvres sont en grand nombre, ô Eternel! Tu les as toutes faites avec sagesse. La terre est remplie de tes biens.
İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar.
Voici la grande et vaste mer: Là se meuvent sans nombre Des animaux petits et grands;
Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.
Là se promènent les navires, Et ce léviathan que tu as formé pour se jouer dans les flots.
Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye.
Tous ces animaux espèrent en toi, Pour que tu leur donnes la nourriture en son temps.
Sen verince onlar toplar, Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.
Tu la leur donnes, et ils la recueillent; Tu ouvres ta main, et ils se rassasient de biens.
Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.
Tu caches ta face: ils sont tremblants; Tu leur retires le souffle: ils expirent, Et retournent dans leur poussière.
Ruhun’u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.
Tu envoies ton souffle: ils sont créés, Et tu renouvelles la face de la terre.
RAB’bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla!
Que la gloire de l'Eternel subsiste à jamais! Que l'Eternel se réjouisse de ses oeuvres!
O bakınca yeryüzü titrer, O dokununca dağlar tüter.
Il regarde la terre, et elle tremble; Il touche les montagnes, et elles sont fumantes.
Ömrümce RAB’be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrım’ı ilahilerle öveceğim.
Je chanterai l'Eternel tant que je vivrai, Je célébrerai mon Dieu tant que j'existerai.
Düşüncem O’na hoş görünsün, Sevincim RAB olsun!
Que mes paroles lui soient agréables! Je veux me réjouir en l'Eternel.
Tükensin dünyadaki günahlılar, Yok olsun artık kötüler! RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! RAB’be övgüler sunun!
Que les pécheurs disparaissent de la terre, Et que les méchants ne soient plus! Mon âme, bénis l'Eternel! Louez l'Eternel!