Job 23

Eyüp şöyle yanıtladı:
Job vastasi ja sanoi:
“Bugün de acı acı yakınacağım, İniltime karşın Tanrı’nın üzerimdeki eli ağırdır.
Minun puheeni on vielä murheellinen, ja minun voimani on heikko huokausteni tähden.
Keşke O’nu nerede bulacağımı bilseydim, Tahtına varabilseydim!
Jospa minä tietäisin, kuinka minä hänen löytäisin, ja tulisin hänen istuimensa tykö!
Davamı önünde dile getirir, Kanıtlarımı art arda sıralardım.
Ja asettaisin oikeuden hänen eteensä, ja täyttäisi suuni perustuksilla,
Bana vereceği yanıtı öğrenir, Ne diyeceğini anlardım.
Tietäisin, mitä hän vastais minua, ja ymmärtäisin, mitä hän minulle sanova olis.
Eşsiz gücüyle bana karşı mı çıkardı? Hayır, yalnızca dinlerdi beni.
Riiteleekö hän suurella voimalla minun kanssani? Ei, vaan itse antaa minulle voimaa.
Haklı kişi davasını oraya, O’nun önüne getirebilirdi, Ben de yargılanmaktan sonsuza dek kurtulurdum.
Sillä minä vakuuteni osoittaisin hänen edessänsä, ja pääsisin ijäti vapaaksi siitä, joka minun tuomitsee.
“Doğuya gitsem orada değil, Batıya gitsem O’nu bulamıyorum.
Mutta jos minä kohdastansa käyn, niin ei hän ole siellä; jos minä menen takaperin, niin en minä häntä havaitse.
Kuzeyde iş görse O’nu seçemiyorum, Güneye dönse O’nu göremiyorum.
Jos hän on vasemmalla puolella, niin en minä häntä käsitä; jos hän kätkee itsensä oikialle puolelle, niin en minä häntä näe.
Ama O tuttuğum yolu biliyor, Beni sınadığında altın gibi çıkacağım.
Mutta hän tuntee minun tieni; koetelkaan minua, niin minä löydetään niinkuin kulta;
Adımlarını yakından izledim, Sapmadan yolunu tuttum.
Sillä minä panen jalkani hänen askeleillensa, pidän hänen tiensä, ja en poikkee siitä.
Ağzından çıkan buyruklardan ayrılmadım, Günlük ekmeğimden çok ağzından çıkan sözlere değer verdim.
Ja en poikkee hänen huultensa käskyistä, ja kätken hänen suunsa sanat, niinkuin minun tapani on.
“O tek başınadır, kim O’nu caydırabilir? Canı ne isterse onu yapar.
Hän on itse ainoa, kuka estää häntä? hän tekee, mitä hän tahtoo.
Benimle ilgili kararını yerine getirir, Daha nice tasarısı vardır.
Sillä hän täyttää aivoitukseni minusta; ja tainkaltaisia on paljo hänen tykönänsä.
Bu yüzden dehşete düşerim huzurunda, Düşündükçe korkarım O’ndan.
Sentähden olen minä hämmästynyt hänen edessänsä, ja koska minä sen ymmärrän, niin minä pelkään häntä.
Tanrı cesaretimi kırdı, Her Şeye Gücü Yeten beni yıldırdı.
Ja Jumala on tehnyt minun sydämeni pehmiäksi, ja Kaikkivaltias on minun peljättänyt.
Karanlık beni susturamadı, Yüzümü örten koyu karanlık.
Sillä pimeys ei luovu minusta, ja synkeys ei kätketä minulta.