Psalms 90

Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.

خداوندا، تو همیشه پناهگاه ما بوده‌ای.

Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.

پیش از آن که کوهها را بیافرینی و زمین و جهان را به وجود آوری، از ازل خدا بوده‌ای و تا ابد خدا خواهی بود.

İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.

تو آدمیان را به خاک برمی‌گردانی و می‌گویی: «ای فرزندان آدم به خاک بازگردید.»

[] Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.

هزاران سال در نظر تو مانند یک روز است، مانند دیروز که گذشته است و مانند پاسی از شب.

İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:

تو ما را مانند توفان از جا می‌کنی، زندگی ما مانند یک خواب است، مثل گیاهی که صبحگاهان می‌روید،

Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.

صبحگاهان می‌روید و شب هنگام از بین می‌رود.

Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.

با غضب تو از بین می‌رویم و خشم تو ما را به وحشت می‌اندازد.

Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.

گناهان ما را در حضور خود گذاشته‌ای و خطاهای پنهانی ما نزد تو آشکار است.

Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.

غضب تو عمر ما را کوتاه می‌سازد و مانند خیالی به آن خاتمه می‌دهد.

Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.

دوران عمر ما هفتاد سال است و یا اگر قویتر باشیم، ممکن است هشتاد سال زندگی کنیم، امّا همهٔ دوران زندگی ما آمیخته با رنج و زحمت است و بزودی به سر می‌رسد و فنا می‌شویم.

Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.

چه کسی می‌تواند میزان خشم تو را بداند؟ چه کسی می‌‌داند که از غضب تو چقدر باید ترسید؟

Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.

به ما تعلیم بده تا بدانیم که دوران عمر ما چقدر کوتاه است، تا شاید عاقل شویم.

Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!

خداوندا، خشم تو چقدر طول خواهد کشید؟ بر بندگان خود رحم فرما.

Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.

صبحگاهان دلهای ما را از محبّت پایدار خود لبریز گردان تا عمر خود را با سرود و شادی به سر بریم.

Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.

به اندازهٔ روزهایی كه غم نصیب ما کردی، اکنون ما را شادمان ساز.

Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.

تا بندگانت کارهای عجیب تو را مشاهده کنند و فرزندان ما قدرت عظیم تو را ببینند.

Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.

رحمت و لطف تو، ای خدای ما، نصیب ما باد و خدا ما را در تمام كارهایمان برکت دهد!