Psalms 77

Yüksek sesle Tanrı’ya yakarıyorum, Haykırıyorum beni duysun diye.

با صدای بلند نزد خدا زاری می‌کنم. در پیشگاه خدا فریاد می‌کنم تا او مرا بشنود.

Sıkıntılı günümde Rab’be yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarım, Gönlüm avunmaz bir türlü.

به هنگام سختی، به درگاه خداوند دعا می‌کنم و تمام شب دستهای خود را به سوی او بلند می‌کنم، امّا تسلّی نمی‌یابم.

Tanrı’yı anımsayınca inlerim, Düşündükçe içim daralır. Sela

خدا را یاد می‌کنم و آه می‌کشم. زمانی که به فکر فرو می‌روم، مأیوس می‌شوم.

Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, Sıkıntıdan konuşamıyorum.

خواب را از من گرفته‌ای، آن‌قدر پریشانم که نمی‌توانم حرف بزنم.

Geçmiş günleri, Yıllar öncesini düşünüyorum.

به روزگار گذشته فکر می‌کنم و سالهای پیش را به یاد می‌آورم.

Gece ilahilerimi anacağım, Kendi kendimle konuşacağım, İnceden inceye soracağım:

تمام شب با خود فکر می‌کنم و می‌اندیشم و از خود می‌پرسم:

“Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?

«آیا خداوند ما را برای همیشه ترک خواهد کرد؟ آیا هرگز از ما راضی نخواهد شد؟

Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli değil mi artık?

آیا دیگر ما را دوست ندارد؟ آیا پیمان او با ما باطل شده است؟

Tanrı unuttu mu acımayı? Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?” Sela

آیا خدا رحمت خود را فراموش کرده و خشم او، جای شفقت او را گرفته است؟»

Sonra kendi kendime, “İşte benim derdim bu!” dedim, “Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.”

پس گفتم: «درد من این است که رفتار خدا با من عوض شده است.»

RAB’bin işlerini anacağım, Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.

من کارهای خداوند را به‌خاطر خواهم آورد و معجزات او را که در گذشته نشان داد، به یاد می‌آورم.

Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.

دربارهٔ تمام کارهای تو تفکّر خواهم نمود و دربارهٔ کارهای حیرت‌انگیز تو خواهم اندیشید.

Ey Tanrı, yolun kutsaldır! Hangi ilah Tanrı kadar uludur?

خدایا، همهٔ کارهای تو مقدّسند. خدایی به بزرگی تو وجود ندارد.

Harikalar yaratan Tanrı sensin, Halklar arasında gücünü gösterdin.

تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی. تو قدرت خود را به همهٔ اقوام جهان نشان دادی.

Güçlü bileğinle kendi halkını, Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. Sela

تو با قدرت خود، قوم خود، یعنی فرزندان یعقوب و یوسف را آزاد نمودی.

Sular seni görünce, ey Tanrı, Sular seni görünce çalkalandı, Enginler titredi.

ای خدا، وقتی آبها تو را دیدند، ترسیدند و اعماق دریا به لرزه درآمد.

Bulutlar suyunu boşalttı, Gökler gürledi, Her yanda okların uçuştu.

ابرها باریدند، رعد در آسمان غرید، برق در همه‌جا درخشید.

Kasırgada gürleyişin duyuldu, Şimşekler dünyayı aydınlattı, Yer titreyip sarsıldı.

صدای رعد تو در گِردباد بود و نور برق، جهان را روشن ساخت و زمین را به لرزه درآورد.

Kendine denizde, Derin sularda yollar açtın, Ama ayak izlerin belli değildi.

از دریا عبور نمودی و از عمق دریا گذشتی ولی اثری از جای پایت دیده نشد.

Musa ve Harun’un eliyle Halkını bir sürü gibi güttün.

قوم خود را به وسیلهٔ موسی و هارون، مانند یک شبان رهبری نمودی.