Psalms 50

Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor; Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar Yeryüzünün tümüne sesleniyor.

خداوند، خدای قادر مطلق، تمام مردم روی زمین را، از شرق تا غرب، احضار نموده سخن می‌گوید:

Güzelliğin doruğu Siyon’dan Parıldıyor Tanrı.

نور جمال او از صهیون که جلوه‌گاه زیبایی است می‌درخشد.

Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak, Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor, Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.

خدای ما می‌آید، امّا نه در سکوت، بلکه با آتش سوزنده که در پیشاپیش اوست و توفان سهمگین که در اطراف اوست.

Halkını yargılamak için Yere göğe sesleniyor:

آسمانها و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند.

“Toplayın önüme sadık kullarımı, Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.”

او می‌فرماید: «جمع شوید ای مؤمنانی که با قربانی‌های خود با من پیمان بستید.»

Gökler O’nun doğruluğunu duyuruyor, Çünkü yargıç Tanrı’nın kendisidir. Sela

آسمانها اعلام می‌کنند که خدا عادل است، و او خودش داوری می‌کند.

“Ey halkım, dinle de konuşayım, Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim: Ben Tanrı’yım, senin Tanrın’ım!

ای قوم من بشنوید، من سخن می‌گویم؛ ای اسرائیل، بدانید که من خدا هستم، خدای شما که علیه شما گواهی می‌دهم.

Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum, Yakmalık sunuların sürekli önümde.

من در مورد قربانی‌های شما و قربانی‌های سوختنی شما، که پیوسته تقدیم می‌کنید، شما را سرزنش نمی‌کنم.

Ne evinden bir boğa, Ne de ağıllarından bir teke alacağım.

من به گاو مزرعهٔ شما و به بُز گلّهٔ شما احتیاجی ندارم،

Çünkü bütün orman yaratıkları, Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.

زیرا همهٔ حیوانات جنگل و تمام چارپایانی که بر هزاران کوه و تپّه می‌چرند، از آن من هستند.

Dağlardaki bütün kuşları korurum, Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.

تمامی پرندگان و تمام حیوانات صحرا از آن من می‌باشند.

Acıksam sana söylemezdim, Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.

اگر گرسنه هم می‌بودم به شما نمی‌گفتم، زیرا که من مالک تمام جهان و هرچه در آن است می‌باشم.

Ben boğa eti yer miyim? Ya da keçi kanı içer miyim?

مگر من گوشت گاو می‌خورم و یا خون بُز می‌نوشم؟

Tanrı’ya şükran kurbanı sun, Yüceler Yücesi’ne adadığın adakları yerine getir.

بلکه شکرگزاری‌های شما، قربانی‌های شما باشد و به قولی که به قادر متعال داده‌اید، وفا کنید.

Sıkıntılı gününde seslen bana, Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.

در مواقع سختی و مشکلات مرا صدا کنید. من شما را رهایی می‌دهم و شما مرا ستایش خواهید کرد.

Ama Tanrı kötüye şöyle diyor: “Kurallarımı ezbere okumaya Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?

امّا خداوند به شریران می‌فرماید: «شما حق ندارید که احکام مرا بیان کنید و دربارهٔ پیمان من حرف بزنید.

Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor, Sözlerimi arkana atıyorsun.

زیرا نمی‌خواهید که من شما را اصلاح کنم و احکام مرا بجا نمی‌آورید.

Hırsız görünce onunla dost oluyor, Zina edenlere ortak oluyorsun.

دوست دزدان هستید و با زناکاران همنشین می‌شوید.

Ağzını kötülük için kullanıyor, Dilini yalana koşuyorsun.

«زبان شما همیشه به فریب‌آلوده است و از دروغ گفتن شرم ندارید.

Oturup kardeşine karşı konuşur, Annenin oğluna kara çalarsın.

به برادرت تهمت می‌زنی و از او بدگویی می‌کنی.

Sen bunları yaptın, ben sustum, Beni kendin gibi sandın. Seni azarlıyorum, Suçlarını gözünün önüne seriyorum.

تو همهٔ این کارها را انجام دادی و من چیزی نگفتم. تو گمان کردی که من هم مانند تو هستم. امّا حالا تو را سرزنش نموده محکوم می‌سازم.

“Dikkate alın bunu, ey Tanrı’yı unutan sizler! Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.

«ای کسانی‌که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید، وگرنه شما را نابود خواهم كرد و کسی نخواهد بود که شما را رهایی دهد.

Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir; Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.”

شکرگزاری، قربانی شایسته‌ای است که با آن مرا احترام می‌کنید و من همهٔ کسانی را که از من اطاعت کنند، نجات خواهم داد.»