Psalms 104

RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın,

ای خداوند، خدای من، تو چقدر بزرگ هستی! تو با عظمت و جلال آراسته‌ای.

Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün. Gökleri bir çadır gibi geren,

خود را با نور پوشانیده و آسمان را مانند خیمه‌ای گسترانیده‌ای.

Evini yukarıdaki sular üzerine kuran, Bulutları kendine savaş arabası yapan, Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,

خانه‌ات را بر فراز آبها بنا نموده‌ای. ابرها را ارابهٔ خود ساخته‌ای و بر بالهای باد سوار شده‌ای.

[] Rüzgarları kendine haberci, Yıldırımları hizmetkâr eden sensin.

بادها پیام‌آوران تو و شعله‌های آتش خادمان تو هستند.

Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsılmasın diye.

اساس زمین را چنان استوار کردی که هرگز تکان نمی‌خورد.

Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular dağların üzerinde durdu.

دریاها آن را مانند ردا دربر گرفت و آب، کوهها را پوشانید.

Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi.

از توبیخ تو، آبها خروشیدند و از شنیدن صدای فرمان تو، آنها گریختند.

Dağları aşıp derelere aktı, Onlar için belirlediğin yerlere doğru.

از روی کوهها به‌ دشتها جاری شدند و دشتها را پُر کردند، به جاهایی که برای آنها تعیین نموده بودی.

Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.

برای آنها حدودی را معیّن کردی تا از آن نگذرند و بار دیگر تمام روی زمین را نپوشانند.

Vadilerde fışkırttığın pınarlar, Dağların arasından akar.

چشمه‏ها را در وادیها و رودخانه‏ها را بین کوهها جاری ساختی.

Bütün kır hayvanlarını suvarır, Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.

تا حیوانات وحشی از آنها بنوشند و الاغهای وحشی، تشنگی خود را فرونشانند.

Kuşlar yanlarında yuva kurar, Dalların arasında ötüşürler.

پرندگان، بر شاخه‏های درختانِ نزدیک آنها آشیانه می‌سازند و نغمه‏سرایی می‌کنند.

Gökteki evinden dağları sularsın, Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.

از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین را از نعماتت پُر می‌سازی.

Hayvanlar için ot, İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin; İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,

برای مصرف حیوانات علف را می‌رویانی و برای انسانها نباتات را آفریدی تا غذای خود را از آنها به دست آورند.

Yüreklerini sevindiren şarabı, Yüzlerini güldüren zeytinyağını, Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.

تا برای شادی دل خود شراب، و برای شادابی چهرهٔ‌شان روغن، و جهت تقویت جسمانی خود، نان تهیّه کنند.

RAB’bin ağaçları, Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.

سروهای لبنان که درختان خداوند هستند، سیراب می‌شوند.

Kuşlar orada yuva yapar, Leyleğin evi ise çamlardadır.

پرندگان بر درختان سرو، و لک‌لکها روی درختان صنوبر، آشیانه می‌سازند.

Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı, Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.

کوهها پناهگاه بُزهای کوهی و صخره‏ها لانهٔ گورکن‏هاست.

Mevsimleri göstersin diye ayı, Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.

مهتاب را جهت تعیین فصلها آفریدی و آفتاب وقت غروب خود را می‌داند.

Karartırsın ortalığı, gece olur, Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.

شب را به وجود آوردی تا در تاریکی آن حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون آیند.

Genç aslan av peşinde kükrer, Tanrı’dan yiyecek ister.

شیرهای جوان برای طعمه‏ای که خدا برایشان فراهم کرده است، غرّش می‌کنند.

Güneş doğunca İnlerine çekilir, yatarlar.

در وقت طلوع آفتاب، دوباره به بیشهٔ خود می‌روند و استراحت می‌کنند.

İnsan işine gider, Akşama dek çalışmak için.

انسانها برای کسب و کار از خانه‏های خود بیرون می‌روند و تا هنگام شب تلاش می‌کنند.

Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu.

خداوندا، کارهای تو چه بسیار است، همهٔ آنها را با حکمت انجام داده‌ای، زمین از مخلوقات تو پُر است.

İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar.

اقیانوسها بزرگ و وسیع هستند و حیوانات بی‌شمار، کوچک و بزرگ در آنها زندگی می‌کنند.

Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.

کشتی‌ها بر روی آنها حركت می‌کنند و هیولای دریایی در آنها بازی می‌کند.

Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye.

همهٔ آنها محتاج تو هستند، تا روزیِ آنها را بدهی.

Sen verince onlar toplar, Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.

هر آنچه تو به آنها می‌دهی، آنها جمع می‌نمایند. تو برایشان غذا آماده می‌کنی و آنها را سیر می‌سازی.

Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.

وقتی از آنها روی برمی‌گردانی، به وحشت می‌افتند و هنگامی‌که جانشان را می‌گیری، می‌میرند و به خاک برمی‌گردند زیرا که از آن ساخته شده‌اند.

Ruhun’u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.

چون روح خود را می‌فرستی زنده می‌شوند و زمین، زندگی تازه پیدا می‌کند.

RAB’bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla!

جلال خداوند جاودان باد. خداوند از کارهای خود خشنود باشد.

O bakınca yeryüzü titrer, O dokununca dağlar tüter.

او به زمین می‌نگرد و زمین به لرزه می‌آید و چون کوهها را لمس می‌کند، چون آتشفشان فَوَران می‌کنند.

Ömrümce RAB’be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrım’ı ilahilerle öveceğim.

تا زنده‌ام سرود حمد خواهم سرایید، و تا آخر عمر خود، خداوند را ستایش خواهم كرد.

Düşüncem O’na hoş görünsün, Sevincim RAB olsun!

امیدوارم که دعا و مناجات من او را خشنود سازد، زیرا او سرچشمهٔ سرور و شادی من است.

Tükensin dünyadaki günahlılar, Yok olsun artık kötüler! RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! RAB’be övgüler sunun!

گناهکاران از روی زمین محو شوند و اثری از مردمان بدکار باقی نماند. ای جان من خداوند را ستایش کن. خداوند را سپاس باد.