Job 5

“Haydi çağır, seni yanıtlayan çıkacak mı? Meleklerin hangisine yöneleceksin?

فریاد برآور، ببین که آیا کسی به داد تو می‌رسد؟ دست به دامان کدام‌یک از مقدّسین خواهی شد؟

Aptalı üzüntü öldürür, Budalayı kıskançlık bitirir.

غصّه، نادانان را می‌کشد و حسادت، شخص ساده لوحان را.

Ben aptalın kök saldığını görünce, Hemen yurduna lanet ettim.

آنها برای مدّتی موفّق هستند، امّا بلای ناگهانی بر خانهٔ‌شان نازل می‌شود.

Çocukları güvenlikten uzak, Mahkeme kapısında ezilir, Savunan çıkmaz.

فرزندانشان بی‌پناه می‌گردند؛ در امنیّت نیستند و کسی از آنها حمایت نمی‌کند.

Ürününü açlar yer, Dikenler arasındakini bile toplarlar; Mallarını susamışlar yutmak ister.

مردمانِ گرسنه محصولات آنها را حتّی اگر در میان خارها باشد، خواهند خورد و اشخاص حریص، دارایی آنها را غارت خواهند نمود.

Çünkü dert topraktan çıkmaz, Sıkıntı yerden bitmez.

شرارت در خاک رشد نمی‌کند و مشکلات هیچ‌گاه از زمین نمی‌رویند،

Havaya uçuşan kıvılcımlar gibi Sıkıntı çekmek için doğar insan.

بلکه همان‌طور که شعله از آتش بلند می‌شود، بدبختی هم از خود انسان سرچشمه می‌گیرد.

“Oysa ben Tanrı’ya yönelir, Davamı O’na bırakırdım.

ولی اگر من به جای تو بودم، برای حل مشکل خود به سوی خدا باز می‌گشتم،

Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan O’dur.

زیرا او کارهای عجیب و معجزات حیرت‌انگیز و بی‌‌شمار انجام می‌دهد.

Yeryüzüne yağmur yağdırır, Tarlalara sular gönderir.

باران را می‌فرستد و کشتزارها را آبیاری می‌کند.

Düşkünleri yükseltir, Yaslıları esenliğe çıkarır.

فروتنان را سرفراز، و ماتمیان را شادمان می‌سازد.

Kurnazların oyununu bozar, Düzenlerini gerçekleştiremesinler diye.

نقشهٔ حیله‌گران را باطل می‌کند و آنها را در کارهایشان ناکام می‌سازد.

[] Bilgeleri kurnazlıklarında yakalar, Düzenbazların oyunu son bulur.

خودشان در دامی که برای دیگران گذاشته‌اند، گرفتار می‌شوند؛ و توطئهٔ آنها نقش برآب می‌گردد.

Gündüz karanlığa toslar, Öğlen, geceymiş gibi el yordamıyla ararlar.

روزِ روشنِ آنها به شبِ تاریک مبدّل می‌شود و کورمال‌کورمال راه می‌روند.

Yoksulu onların kılıç gibi ağzından Ve güçlünün elinden O kurtarır.

امّا خدا نیازمندان و فقیران را از ظلمِ ظالم و از چنگِ زورمندان نجات می‌دهد.

Yoksul umutlanır, Haksızlık ağzını kapar.

به مسکینان امید می‌بخشد و دهان شریران را خواهد بست.

[] “İşte, ne mutlu Tanrı’nın eğittiği insana! Bu yüzden Her Şeye Gücü Yeten’in yola getirişini küçümseme.

خوشا به حال کسی‌که خدا او را تنبیه می‌کند، پس تو نباید از تنبیه قادر مطلق آزرده شوی،

Çünkü O hem yaralar hem sarar, O incitir, ama elleri sağaltır.

زیرا اگر خدا کسی را مجروح می‌کند، خودش هم جراحت او را می‌بندد، بیمار می‌سازد و شفا می‌دهد.

Altı kez sıkıntıya düşsen seni kurtarır, Yedinci kez de sana zarar vermez.

او بارها تو را از بلاهای گوناگون نجات خواهد داد.

Kıtlıkta ölümden, Savaşta kılıçtan seni O koruyacak.

در وقت قحطی تو را از مرگ رهایی می‌بخشد و هنگام جنگ از دَم شمشیر.

Kamçılayan dillerden uzak kalacak, Yıkım gelince korkmayacaksın.

از زخمِ زبان در امان خواهی بود و از هلاکت، تو را خواهد رهانید.

Yıkıma, açlığa gülüp geçecek, Yabanıl hayvanlardan ürkmeyeceksin.

به جنگ و قحطی خواهی خندید و از حیوانات وحشی نخواهی ترسید.

Çünkü tarladaki taşlarla anlaşacaksın, Yabanıl hayvanlar seninle barışacak.

زمینی را که شخم می‌زنی بدون سنگ خواهد بود و با حیوانات وحشی در صلح و صفا زندگی خواهی کرد.

Çadırının güvenlik içinde olduğunu bilecek, Yurdunu yoklayınca eksik bulmayacaksın.

خانه‌ات محفوظ بوده و اموال تو دزدیده نخواهد شد.

Çocuklarının çoğalacağını bileceksin, Soyun ot gibi bitecek.

فرزندانت همچون علف صحرا، زیاد خواهند شد.

Zamanında toplanan demetler gibi, Mezara dinç gireceksin.

مانند خوشهٔ رسیدهٔ گندم، که در موسمش درو می‌شود، در پیری و سالخوردگی از جهان خواهی رفت.

“İşte araştırdık, doğrudur, Onun için bunu dinle ve belle.”

ما همه را تحقیق کردیم و تمام اینها حقیقت دارند. پس تو باید بپذیری.