Job 34

Elihu konuşmasına şöyle devam etti:

الیهو به کلام خود ادامه داده گفت:

“Ey bilgeler, sözlerimi dinleyin, Kulak verin bana, ey bilgi sahipleri.

ای مردان دانا، به سخنان من گوش بدهید و ای عاقلان بشنوید!

Çünkü damak nasıl yemeği tadarsa, Kulak da sözleri sınar.

همان‌طور که زبان مزهٔ غذای خوب را می‌فهمد، گوش هم سخنان خوب را تشخیص می‌دهد.

Gelin, doğruyu seçelim, İyiyi birlikte öğrenelim.

پس ما باید چیزهای درست خوب را اختیار نماییم.

“Çünkü Eyüp, ‘Ben suçsuzum’ diyor, ‘Tanrı hakkımı elimden aldı.

ایّوب ادّعا کرد: «من بی‌گناه هستم و خدا مرا از حق من محروم کرده است.

Haklı olduğum halde yalancı sayılıyorum, Suçsuz olduğum halde okunla yaraladın beni.’

با وجود اینکه تقصیری ندارم، دروغگو ‌شمرده می‌شوم. هرچند خطایی از من سر نزده، ولی زخمهای علاج ناپذیر در بدن خود دارم.»

Eyüp gibisi var mı? Alayı su gibi içiyor!

آیا کسی را دیده‌اید که مثل ایّوب حرفهای مسخره بزند؟

Kötülük yapanlarla dostluk edip geziyor, Kötülerle aynı yolda yürüyor.

او همنشین مردم شریر است و با اشخاص گناهکار سر و کار دارد.

Çünkü, ‘Tanrı’yı hoşnut etmeye çalışmak İnsana yarar getirmez’ diyor.

او می‌گوید: «چه فایده که انسان دنبال رضای خدا باشد؟»

“Bu yüzden, ey sağduyulu insanlar, beni dinleyin! Tanrı kötülük yapar mı, Her Şeye Gücü Yeten haksızlık eder mi? Asla!

ای کسانی‌که دارای عقل و شعور هستید، سخنان مرا بشنوید. خدا هرگز ظلم و بدی نمی‌کند.

[] Çünkü O herkese yaptığının karşılığını öder, Hak ettiğini başına getirir.

او هرکسی را مطابق کارهایش مکافات می‌دهد و به طوری که سزاوار است، مجازات می‌کند.

Tanrı kesinlikle kötülük etmez, Her Şeye Gücü Yeten adaleti saptırmaz.

خدای قادر مطلق بدی را نمی‌پسندد و بی‌عدالتی نمی‌کند.

Kim yeryüzünü O’na emanet etti? Kim O’nu bütün dünyanın başına atadı?

اختیار تمام دنیا در دست اوست و با قدرت خود جهان را اداره می‌کند.

Eğer niyet eder de Ruhunu ve soluğunu geri çekerse,

اگر خدا اراده کند و روح و نَفَس خود را از انسان پس بگیرد،

Bütün insanlık bir anda yok olur, İnsan yine toprağa döner.

همهٔ انسانها هلاک می‌شوند و به خاک برمی‌گردند.

“Aklın varsa dinle, Kulak ver sözlerime.

اگر شعور داری به آنچه می‌گویم گوش کن.

Adaletten nefret eden hiç hüküm sürebilir mi? Adil ve güçlü olanı suçlayacak mısın?

آیا کسی‌که از عدالت نفرت دارد، می‌تواند حکمرانی کند؟ آیا می‌خواهی خدای عادل و با عظمت را محکوم کنی؟

Krallara, ‘Değersizsiniz’, Soylulara, ‘Kötüsünüz’ diyen,

خدا پادشاهان و حاکمان را اگر بدکار و شریر باشند محکوم می‌سازد.

Önderlere ayrıcalık tanımayan, Zengini yoksuldan çok önemsemeyen O değil mi? Çünkü hepsi O’nun ellerinin işidir.

او از فرمانروایان طرفداری نمی‌کند و ثروتمندان را بر فقرا ترجیح نمی‌دهد، زیرا همگی را دست توانای او خلق کرده است.

Gece yarısı bir anda ölürler, Herkes sarsılır, ölüp gider, Güçlüler de insan eli değmeden alınıp götürülür.

انسان ناگهان در نیمهٔ شب می‌میرد و خدا در یک لحظه جان او را می‌گیرد و به راحتی قدرتمندترین انسانها را به دیار نیستی می‌فرستد.

“Tanrı’nın gözleri insanların yolundan ayrılmaz, Attıkları her adımı görür.

چشمان تیزبین او همهٔ کارهای بشر را می‌بیند و هر قدم او را زیر نظر دارد.

Kötülük yapanların gizlenebileceği Ne karanlık bir yer vardır, ne de ölüm gölgesi.

هیچ تاریکی نمی‌تواند اشخاص گناهکار را از نظر خدا پنهان کند.

Yargılanmak için önüne gelsinler diye, Tanrı insanları sorgulamaya pek gerek duymaz.

لازم نیست خدا برای داوری انسان زمانی را تعیین کند.

Araştırmadan güçlü insanları kırar, Onların yerine başkalarını diker.

زورمندان را بدون تحقیق از بین می‌برد و دیگران را جانشین آنها می‌سازد.

Çünkü ne yaptıklarını bilir, Gece onları deviriverir, ezilirler.

زیرا او از تمام کارهایشان آگاه است و شبانگاه آنها را سرنگون می‌کند.

Herkesin gözü önünde Kötülükleri yüzünden onları cezalandırır;

آنها را در حضور همهٔ مردم به‌خاطر کارهای بدشان مجازات می‌کند،

Artık O’nun ardından gitmedikleri, Yollarının hiçbirini dikkate almadıkları için.

چون آنها از راه خدا منحرف شده و از دستورات او پیروی نمی‌کنند.

Yoksulun feryadını O’na duyurdular; Düşkünlerin feryadını işitti.

آنها چنان ظلمی در حق مردم مسکین و فقیر نمودند که خدا فریاد نالهٔ آنها را شنید.

Ama Tanrı sessiz kalırsa kim O’nu suçlayabilir? Yüzünü gizlerse kim O’nu görebilir? Bir ulusa karşı da bir insana karşı da O hep aynıdır,

اگر خدا نخواهد به کمک آنها برسد، چه کسی می‌تواند از او ایراد بگیرد؟ اگر او روی خود را بپوشاند، چه کسی یا قومی می‌تواند او را ببیند؟

Tanrısız insan krallık etmesin, Halka tuzak kurmasın diye.

ملّتها هیچ‌کاری نمی‌توانند بکنند که بی‌خدایان بر آنها حکومت کنند.

“Kimse Tanrı’ya, ‘Suçluyum, artık kötülük yapmayacağım’ dedi mi,

ایّوب، تو باید به گناهان خود در حضور خدا اعتراف نمایی و قول بدهی که دیگر گناه نکنی.

‘Göremediğimi sen bana öğret, Haksızlık ettimse, bir daha etmem?’

از خدا بخواه که گناهانت را به تو نشان بدهد و باید از کارهای بدی که کرده‌ای، دست بکشی.

O’nu reddettiğin halde, Senin keyfince mi seni ödüllendirmeli? Çünkü karar verecek olan sensin, ben değil, Öyleyse anlat bana bildiğini.

تو با کارهای خدا مخالفت می‌‌کنی و بازهم انتظار داری که او آنچه را که می‌خواهی برایت انجام بدهد. حالا خودت تصمیم بگیر نه من، و بگو که چه فکر می‌کنی.

“Sağduyulu insanlar, Beni dinleyen bilgeler diyecekler ki,

کسی‌که عاقل است و شعور دارد و حرف مرا می‌شنود، تصدیق می‌کند

‘Eyüp bilgisizce konuşuyor, Sözlerinin değeri yok.’

که حرفهای تو همه احمقانه و بی‌معنی هستند.

Kötü biri gibi yanıtladığı için Keşke Eyüp’ün sınanması sonsuza dek sürse!

تو مانند اشخاص شریر حرف می‌زنی و باید جزا ببینی.

Çünkü günahına isyan da ekliyor, Önümüzde alay edercesine el çırpıyor, Tanrı’ya karşı konuştukça konuşuyor.”

تو با نافرمانی خود بر گناهانت می‌افزایی و در حضور همگی به خدا اهانت می‌کنی.