Job 33

“Ama şimdi lütfen sözümü dinle, Eyüp, Söyleyeceğim her şeye kulak ver.

حال ای ایّوب با دقّت به سخنان من گوش بده.

Ağzımı açtım açacağım, Söyleyeceklerim dilimin ucunda.

می‌خواهم آنچه را که در نظر دارم به تو بگویم.

Sözlerim temiz bir yürekten çıkıyor, Dudaklarım bildiklerini içtenlikle söylüyor.

حرفهای من از صمیم دل، صادقانه و حقیقت است.

Beni Tanrı’nın Ruhu yarattı, Her Şeye Gücü Yeten’in soluğu yaşam veriyor bana.

زیرا روح خدا مرا سرشته و نَفَس قادر متعال به من زندگی بخشیده است.

Elinden gelirse beni yanıtla, Kendini hazırla, karşımda dur.

اگر می‌توانی جواب مرا بدهی، درنگ نکن.

Tanrı’nın önünde ben de tıpkı senin gibiyim, Ben de balçıktan yaratıldım.

من و تو در نظر خدا فرقی نداریم. او هردوی ما را از گِل سرشته است.

Onun için dehşetim seni yıldırmasın, Baskım sana ağır gelmesin.

پس تو نباید از من ترس و وحشت داشته باشی و من بر تو فشار نمی‌آورم.

“Sesin hâlâ kulaklarımda, Şöyle demiştin:

شنیدم که گفتی:

‘Ben kusursuz ve günahsızım, Temiz ve suçsuzum.

«من پاک هستم و خطایی نکرده‌ام. بی‌عیب هستم و گناهی ندارم.

Yine de Tanrı bana karşı bahane arıyor, Beni düşman görüyor.

خدا بهانه می‌جوید تا گناهی در من بیابد و مرا دشمن خود می‌شمارد.

Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor.’

پاهایم را به زنجیر می‌بندد و در هر قدم مراقب من است.»

“Ama sana şunu söyleyeyim, Bu konuda haksızsın. Çünkü Tanrı insandan büyüktür.

امّا ایّوب، من تو را قانع می‌سازم که تو اشتباه می‌‌کنی. خدا بزرگتر از همهٔ انسانهاست.

İnsanın hiçbir sözünü yanıtlamıyor diye Niçin O’nunla çekişiyorsun?

چرا خدا را متّهم می‌‌کنی و می‌گویی که او برای کارهایی که می‌کند به انسان توضیح نمی‌دهد.

Çünkü insan anlamasa da, Tanrı şu ya da bu yolla konuşur.

خدا به راههای مختلف با انسان صحبت می‌کند، امّا کسی به کلام او توجّه نمی‌نماید.

Rüyada, geceleyin görümde, İnsanları ağır uyku basınca, Yatakta yatarlarken,

در شب، وقتی انسان در خواب عمیق فرو می‌رود، در رؤیا با او حرف می‌زند.

Kulaklarına konuşur, Uyarısıyla onları korkutur;

گوشهای او را باز می‌کند. او را می‌ترساند و اخطار می‌دهد

Onları yaptıkları kötülükten döndürmek, Gururdan uzak tutmak,

خدا سخن می‌گوید تا او را از گناه کردن باز دارد و از مغرور شدن رهایی‌اش‌‌ بخشد،

Canlarını çukurdan, Hayatlarını ölümden kurtarmak için.

تا از مرگ و هلاکت نجات یابد.

İnsan yatağında acılarla, Kemiklerinde dinmez sızılarla yola getirilir.

خدا انسان را با درد و بیماری سرزنش می‌کند.

Öyle ki, içi yemek kaldırmaz, En lezzetli yiyecekten tiksinir.

در اثر مرض، انسان اشتهای خود را از دست می‌دهد به طوری که حتّی از لذیذترین غذاها هم بدش می‌آید.

Eti erir, görünmez olur, Gözükmeyen kemikleri ortaya çıkar.

آن‌قدر لاغر می‌شود که از او فقط پوست و استخوان بجا می‌ماند.

Canı çukura, Hayatı ölüm meleklerine yaklaşır.

پایش به لب گور می‌رسد و به دنیای مردگان نزدیک می‌شود.

“Yine de insana doğruyu bildirmek için Yanında bir melek, bin melekten biri Arabulucu olarak bulunursa,

امّا اگر یکی از هزاران فرشتهٔ خدا حاضر باشد و از او شفاعت نموده و بگوید که بی‌گناه است،

Ona lütfeder de, ‘Onu ölüm çukuruna inmekten kurtar, Ben fidyeyi buldum’ derse,

آنگاه بر او رحم کرده، می‌فرماید: «آزادش کنید و نگذارید که هلاک شود، زیرا کفّاره‌ای برایش یافته‌ام.»

Eti çocuk eti gibi yenilenir, Gençlik günlerine döner.

بدن او دوباره جوان و قوی می‌گردد.

Dua ettiğinde Tanrı ondan hoşnut kalır, O da Tanrı’nın yüzünü görüp sevinir. Tanrı onun durumunu düzeltir.

هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را می‌پذیرد و او با شادمانی در پیشگاه او حضور می‌یابد و خدا سعادت گذشته‌اش را به او بازمی‌گرداند.

Sonra insanların önünde türkü çağırır: ‘Günah işleyip doğru yoldan saptım, Ama Tanrı hak ettiğim cezayı vermedi bana,

بعد او سرود می‌خواند و به مردم می‌گوید: «من گناه کردم و از راه راست منحرف شدم،

Canımı çukura inmekten O kurtardı, Işığı görmek için yaşayacağım.’

امّا خدا گناهان مرا بخشید و مرا از مرگ و هلاکت نجات داد.»

“İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak, Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak için Tanrı bütün bunları iki kez, Hatta üç kez yapar.

خدا بارها این کارها را برای انسان انجام می‌دهد،

“İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak, Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak için Tanrı bütün bunları iki kez, Hatta üç kez yapar.

تا جان او را از هلاکت برهاند و از نور حیات برخوردارش سازد.

“İyi dinle, Eyüp, kulak ver, Sen sus, ben konuşacağım.

ایّوب، سخنان مرا بشنو و خاموش باش و به آنچه می‌گویم توجّه کن.

Söyleyeceğin bir şey varsa söyle, Çünkü seni haklı çıkarmak isterim.

امّا اگر چیزی برای گفتن داری، بگو. من می‌خواهم بشنوم و اگر گفتارت درست باشد، قبول می‌کنم.

Yoksa, beni dinle, Sus da sana bilgelik öğreteyim.”

وگرنه ساکت باش و به من گوش بده تا به تو حکمت بیاموزم.