Job 28

Gümüş maden ocağından elde edilir, Altını arıtmak için de bir yer vardır.

نقره از معدن استخراج می‌شود و طلا را در کوره تصفیه می‌کنند.

Demir topraktan çıkarılır, Bakırsa taştan.

آهن را از زمین به دست می‌آورند و مس را از ذوب کردن سنگها.

İnsan karanlığa son verir, Koyu karanlığın, ölüm gölgesinin taşlarını Son sınırına kadar araştırır.

مردم در اعماق تاریکی جستجو می‌کنند و برای سنگهای معدنی تا دورترین نقطهٔ زمین به جستجو می‌پردازند.

Maden kuyusunu insanların oturduğu yerden uzakta açar, İnsan ayağının unuttuğu yerlerde, Herkesten uzak iplere sarılıp sallanır.

فراتر از جایی که کسی زندگی کند یا پای بشری به آنجا رسیده باشد و از طنابها خود را آویزان کرده به درون می‌روند.

Ekmek topraktan çıkar, Toprağın altı ise yanmış, altüst olmuştur.

سطح زمین خوراک به بار می‌آورد، درحالی‌که در زیر هستهٔ همین زمین، آتش مذاب نهفته است.

Kayalarından laciverttaşı çıkar, Yüzeyi altın tozunu andırır.

سنگهای زمین دارای یاقوت و خاک آن دارای طلا می‌باشد.

Yırtıcı kuş yolu bilmez, Doğanın gözü onu görmemiştir.

نه پرندگان شکاری راه آن معادن را می‌دانند و نه لاشخورها در بالای آنها پرواز کرده‌اند.

Güçlü hayvanlar oraya ayak basmamış, Aslan oradan geçmemiştir.

شیر و حیوان درندهٔ دیگری در آن جاها قدم نزده‌ است.

Madenci elini çakmak taşına uzatır, Dağları kökünden altüst eder.

امّا مردم، سنگ خارا را می‌شکنند و کوهها را از بیخ می‌کنند،

Kayaların içinden tüneller açar, Gözleri değerli ne varsa görür.

صخره‌‌ها را می‌شکافند و سنگهای نفیس به دست می‌آورند.

Irmakların kaynağını tıkar, Gizli olanı ışığa çıkarır.

سرچشمهٔ دریاها را می‌کاوند و چیزهای نهفته را بیرون می‌آورند.

Ama bilgelik nerede bulunur? Aklın yeri neresi?

امّا حکمت را در کجا می‌توان یافت و دانش در کجا پیدا می‌شود؟

İnsan onun değerini bilmez, Yaşayanlar diyarında ona rastlanmaz.

انسان فانی راه آن را نمی‌داند و در دنیای زندگان پیدا نمی‌شود.

Engin, “Bende değil” der, Deniz, “Yanımda değil.”

اعماق اقیانوس‌ها می‌گویند که حکمت پیش ما نیست و در اینجا پیدا نمی‌شود.

Onun bedeli saf altınla ödenmez, Değeri gümüşle ölçülmez.

حکمت را نمی‌توان با طلا خرید و ارزش آن بیشتر از نقره است،

Ona Ofir altınıyla, değerli oniksle, Laciverttaşıyla değer biçilmez.

گرانبهاتر است از طلا و جواهرات نفیس.

Ne altın ne cam onunla karşılaştırılabilir, Saf altın kaplara değişilmez.

طلا و الماس را نمی‌توان با حکمت برابر کرد و با جواهر و طلای نفیس مبادله نمی‌شود.

Yanında mercanla billurun sözü edilmez, Bilgeliğin değeri mücevherden üstündür.

ارزش حکمت بمراتب بالاتر از مرجان و بلور و گرانتر از لعل است.

Kûş topazı onunla denk sayılmaz, Saf altınla ona değer biçilmez.

یاقوت کبود و طلای خالص را نمی‌توان با حکمت مقایسه کرد.

Öyleyse bilgelik nereden geliyor? Aklın yeri neresi?

پس حکمت را از کجا می‌توان به دست آورد و منشأ دانش کجاست؟

O bütün canlıların gözünden uzaktır, Gökte uçan kuşlardan bile saklıdır.

حکمت از نظر تمام موجودات زنده پوشیده است و حتّی پرندگان هوا نیز آن را نمی‌بینند.

Yıkım’la Ölüm: “Kulaklarımız ancak fısıltısını duydu” der.

مرگ و نیستی ادّعا می‌کنند که فقط شایعه‌ای از آن شنیده‌اند.

Onun yolunu Tanrı anlar, Yerini bilen O’dur.

تنها خدا راه حکمت را می‌شناسد و می‌داند آن را در کجا می‌توان یافت.

Çünkü O yeryüzünün uçlarına kadar bakar, Göklerin altındaki her şeyi görür.

زیرا هیچ گوشهٔ زمین از او پوشیده نیست، و هر چیزی را که در زیر آسمان است می‌بیند.

Rüzgara güç verdiği, Suları ölçtüğü,

خدا، به باد قدرت وزیدن می‌دهد و حدود و اندازهٔ دریاها را تعیین می‌کند.

Yağmura kural koyduğu, Yıldırıma yol açtığı zaman,

به باران فرمان می‌دهد که در کجا ببارد و برق و صاعقه در کدام مسیر تولید شوند.

Bilgeliği görüp değerini biçti, Onu onaylayıp araştırdı.

پس او می‌داند که حکمت در کجاست. او آن را امتحان کرد، ارزش آن را دیده تأیید فرمود.

[] İnsana, “İşte Rab korkusu, bilgelik budur” dedi, “Kötülükten kaçınmak akıllılıktır.”

آنگاه به بشر گفت: «به یقین بدانید که ترس از خداوند، حکمت واقعی و پرهیزکردن از شرارت، دانش حقیقی است.»