Job 21

Eyüp şöyle yanıtladı:

لطفاً به حرفهای من به دقّت گوش بدهید تا دل من تسلّی یابد.

“Sözümü dikkatle dinleyin, Bana verdiğiniz avuntu bu olsun.

لطفاً به حرفهای من به دقّت گوش بدهید تا دل من تسلّی یابد.

Bırakın ben de konuşayım, Ben konuştuktan sonra alay edin.

به من فرصت بدهید تا حرفهای خود را بزنم و بعد اگر خواستید، مسخره‌ام کنید.

“Yakınmam insana mı karşı? Niçin sabırsızlanmayayım?

من از خدا شکایت دارم نه از انسان، به همین دلیل صبر و طاقتم را از دست داده‌ام.

Bana bakın da şaşın, Elinizi ağzınıza koyun.

به من نگاه کنید و از تعجّب دست بر دهان بگذارید و ساکت باشید.

Bunu düşündükçe içimi korku sarıyor, Bedenimi titreme alıyor.

وقتی مصیبت‌هایی را که بر سر من آمده است، به یاد می‌آ‌ورم، تمام بدنم از وحشت به لرزه می‌افتد.

Kötüler niçin yaşıyor, Yaşlandıkça güçleri artıyor?

چرا مردم بدکار تا سن پیری زنده می‌مانند و به قدرت و جلال می‌رسند؟

Çocukları sapasağlam çevrelerinde, Soyları gözlerinin önünde.

ایشان دارای فرزندان و نوه‌ها خواهند شد، و شاهد رشد ایشان خواهند بود.

Evleri güvenlik içinde, korkudan uzak, Tanrı’nın sopası onlara dokunmuyor.

خانه‌هایشان از هرگونه ترس و خطر در امان است و خدا آنها را جزا نمی‌دهد.

Boğalarının çiftleşmesi hiç boşa çıkmaz, İnekleri hep doğurur, hiç düşük yapmaz.

تعداد گلّه‌هایشان افزایش می‌یابد و هیچ‌کدام آنها تلف نمی‌شود.

Çocuklarını sürü gibi salıverirler, Yavruları oynaşır.

کودکانشان بیرون می‌روند و مانند گوسفندان رقص و پایکوبی می‌کنند.

Tef ve lir eşliğinde şarkı söyler, Ney sesiyle eğlenirler.

با آواز دایره و رباب و نی، از خوشحالی سرود می‌خوانند.

Ömürlerini bolluk içinde geçirir, Esenlik içinde ölüler diyarına inerler.

بدکاران، عمر خود را در خوشبختی و کامرانی می‌گذرانند و با آسودگی و خاطرِ جمع از دنیا می‌روند.

Tanrı’ya, ‘Bizden uzak dur!’ derler, ‘Yolunu öğrenmek istemiyoruz.

از خدا می‌خواهند که کاری به کارشان نداشته باشد و مایل نیستند که راه راست خدا را بشناسند.

Her Şeye Gücü Yeten kim ki, O’na kulluk edelim? Ne kazancımız olur O’na dua etsek?’

می‌گویند: «قادر مطلق کیست که او را بندگی نماییم؟ چه فایده که پیش او دعا کنیم؟»

Ama zenginlikleri kendi ellerinde değil. Kötülerin öğüdü benden uzak olsun.

آنها ادّعا می‌کنند که سعادتشان نتیجهٔ سعی و کوشش خود آنهاست، امّا من با طرز فکرشان موافق نیستم.

“Kaç kez kötülerin kandili söndü, Başlarına felaket geldi, Tanrı öfkelendiğinde paylarına düşen kederi verdi?

آیا تا به حال چراغ شریران خاموش شده یا بلایی بر سرشان آمده است؟ آیا گاهی خدا آنها را از روی غضب خود جزا داده است؟

Kaç kez rüzgarın sürüklediği saman gibi, Kasırganın uçurduğu saman çöpü gibi oldular?

یا مثل کاهی در برابر باد یا مانند خاک در برابر توفان پراکنده کرده است؟

‘Tanrı babaların cezasını çocuklarına çektirir’ diyorsunuz, Kendilerine çektirsin de bilsinler nasıl olduğunu.

شما می‌گویید که خدا فرزندان گناهکاران را به عوض آنها مجازات می‌کند، امّا من می‌گویم که خدا باید خود گناهکار را جزا بدهد، تا بداند که خدا از گناه چشم نمی‌پوشد.

Yıkımlarını kendi gözleriyle görsünler, Her Şeye Gücü Yeten’in gazabını içsinler.

خودشان باید نابودی خود را ببینند و از جام غضب قادر مطلق بنوشند.

Çünkü sayılı ayları sona erince Geride bıraktıkları aileleri için niye kaygı çeksinler?

آیا انسان پس از مرگ، زمانی که شمارهٔ ماههایش به سر آیند، نگران خانواده‌اش خواهد بود؟

“En yüksektekileri bile yargılayan Tanrı’ya Kim akıl öğretebilir?

آیا کسی می‌تواند به خدایی که داور عالم است، چیزی بیاموزد؟

Biri gücünün doruğunda ölür, Büsbütün rahat ve kaygısız.

برخی از انسانها تا روز آخر زندگیشان از سلامتی برخوردارند؛ آنها با خوشحالی در آسودگی می‌میرند. آنها خوب تغذیه شده‌اند.

Bedeni iyi beslenmiş, İlikleri dolu.

برخی از انسانها تا روز آخر زندگیشان از سلامتی برخوردارند؛ آنها با خوشحالی در آسودگی می‌میرند. آنها خوب تغذیه شده‌اند.

Ötekiyse acı içinde ölür, İyilik nedir hiç tatmamıştır.

برخی هم در بدبختی، درحالی‌که لذّتی از زندگی نبرده‌اند، می‌میرند.

Toprakta birlikte yatarlar, Üzerlerini kurt kaplar.

امّا همه یکسان به خاک می‌روند و خوراک کرمها می‌شوند.

“Bakın, düşüncelerinizi, Bana zarar vermek için kurduğunuz düzenleri biliyorum.

من افکار شما را می‌دانم و نقشه‌های کینه‌توزانه‌ای که برای من می‌کشید.

‘Büyük adamın evi nerede?’ diyorsunuz, ‘Kötülerin çadırları nerede?’

می‌گویید: «خانهٔ بزرگان و امیران چه شد و آنهایی که کارشان همیشه شرارت بود، کجا هستند؟»

Yolculara hiç sormadınız mı? Anlattıklarına kulak asmadınız mı?

بروید از کسانی‌که دنیا را دیده‌اند بپرسید و شرح سفر آنها را بخوانید.

Felaket günü kötü insan esirgenir, Gazap günü ona kurtuluş yolu gösterilir.

آنگاه خواهید دانست که عموماً اشخاص بدکار در روز بد و مصیبت در امان می‌مانند و از غضب خدا نجات می‌یابند.

Kim davranışını onun yüzüne vurur? Kim yaptığının karşılığını ona ödetir?

کسی نیست که شرایران را متّهم کند و به سزای کارهایشان برساند.

Mezarlığa taşınır, Kabri başında nöbet tutulur.

وقتی می‌میرند با احترام خاصی به خاک سپرده می‌شوند و در آرامگاهشان نگهبان می‌گمارند.

Vadi toprağı tatlı gelir ona, Herkes ardından gider, Önüsıra gidenlerse sayısızdır.

مردمِ بسیار جنازهٔ آنها را مشایعت می‌کنند، حتّی خاک هم آنها را با خوشی می‌پذیرد.

“Boş laflarla beni nasıl avutursunuz? Yanıtlarınızdan çıkan tek sonuç yalandır.”

پس شما چطور می‌توانید با سخنان پوچ و بی‌معنی‌تان مرا تسلّی بدهید؟ همهٔ جوابهای شما غلط و از حقیقت دورند.