Psalms 77

Yüksek sesle Tanrı’ya yakarıyorum, Haykırıyorum beni duysun diye.
Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.
Sıkıntılı günümde Rab’be yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarım, Gönlüm avunmaz bir türlü.
En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.
Tanrı’yı anımsayınca inlerim, Düşündükçe içim daralır. Sela
Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. Sela.
Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, Sıkıntıdan konuşamıyorum.
Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.
Geçmiş günleri, Yıllar öncesini düşünüyorum.
Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.
Gece ilahilerimi anacağım, Kendi kendimle konuşacağım, İnceden inceye soracağım:
Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.
“Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?
Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?
Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli değil mi artık?
Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?
Tanrı unuttu mu acımayı? Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?” Sela
Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? Sela.
Sonra kendi kendime, “İşte benim derdim bu!” dedim, “Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.”
Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.
RAB’bin işlerini anacağım, Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.
Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.
Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.
Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.
Ey Tanrı, yolun kutsaldır! Hangi ilah Tanrı kadar uludur?
Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?
Harikalar yaratan Tanrı sensin, Halklar arasında gücünü gösterdin.
Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.
Güçlü bileğinle kendi halkını, Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. Sela
Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. Sela.
Sular seni görünce, ey Tanrı, Sular seni görünce çalkalandı, Enginler titredi.
Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.
Bulutlar suyunu boşalttı, Gökler gürledi, Her yanda okların uçuştu.
Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.
Kasırgada gürleyişin duyuldu, Şimşekler dünyayı aydınlattı, Yer titreyip sarsıldı.
La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.
Kendine denizde, Derin sularda yollar açtın, Ama ayak izlerin belli değildi.
Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.
Musa ve Harun’un eliyle Halkını bir sürü gibi güttün.
Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.