Psalms 73

Tanrı gerçekten İsrail’e, Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.
Jes, bona estas Dio por Izrael, Por tiuj, kiuj havas puran koron.
Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş, Adımlarım az kalsın kaymıştı.
Sed mi — apenaŭ ne falŝanceliĝis miaj piedoj, Preskaŭ elglitis miaj paŝoj.
Çünkü kötülerin gönencini gördükçe, Küstahları kıskanıyordum.
Ĉar mi ĉagreniĝis pro la fanfaronuloj, Vidante la bonstaton de la malvirtuloj.
Onlar acı nedir bilmezler, Bedenleri sağlıklı ve semizdir.
Ĉar ili ne havas suferojn de morto, Kaj iliaj fortoj estas fortikaj.
Başkalarının derdini bilmez, Onlar gibi çile çekmezler.
Ili ne partoprenas en la zorgoj de homoj, Kaj ili ne suferas kun aliaj homoj.
Bu yüzden gurur onların gerdanlığı, Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.
Tial ilian kolon ĉirkaŭvolvis fiereco, Kaj perforteco ilin vestas kiel ornamo.
Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar, İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.
Pro graso elmetiĝis iliaj okuloj, Superbordiĝis en ilia koro la intencoj.
İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur, Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.
Ili mokas, ili parolas malbonintence pri premado; Ili parolas de alte.
Göklere karşı ağızlarını açarlar, Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.
Kontraŭ la ĉielon ili levas sian buŝon, Kaj ilia lango promenas sur la tero.
Bu yüzden halk onlardan yana döner, Sözlerini ağzı açık dinler.
Tial tien ankaŭ iras Lia popolo, Kaj ili akvon ĉerpas abunde.
Derler ki, “Tanrı nasıl bilir? Bilgisi var mı Yüceler Yücesi’nin?”
Kaj ili diras: Kiel Dio scias? Kaj ĉu la Plejaltulo komprenas?
İşte böyledir kötüler, Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.
Jen tiuj estas malvirtuloj, Kaj ili estas feliĉuloj de la mondo kaj atingis riĉecon!
Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum, Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.
Nur vane mi purigis mian koron Kaj lavis per senkulpeco miajn manojn,
Gün boyu içim içimi yiyor, Her sabah azap çekiyorum.
Kaj mi turmentiĝas ĉiutage Kaj mi suferas punon ĉiumatene!
“Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim, Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.
Se mi intencus paroli kiel ili, Tiam mi fariĝus perfida al la generacio de Viaj filoj.
Bunu anlamak için düşündüğümde, Zor geldi bana,
Mi meditis, por kompreni ĉi tion; Sed ĝi estis malfacila en miaj okuloj,
Tanrı’nın Tapınağı’na girene dek; O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
Ĝis mi venis en la sanktejon de Dio Kaj ekkomprenis la finon de tio.
Gerçekten onları kaygan yere koyuyor, Yıkıma sürüklüyorsun.
Vi starigas ilin sur glitiga loko; Kaj Vi ĵetas ilin en pereon.
Nasıl da bir anda yok oluyor, Siliniveriyorlar dehşet içinde!
Kiel momente ili ruiniĝis! Pereis, malaperis de subita teruro!
Uyanan birisi için rüya nasılsa, Sen de uyanınca, ya Rab, Hor göreceksin onların görüntüsünü.
Simile al sonĝo post la vekiĝo, Vi, ho mia Sinjoro, en kolero tute sensignifigas ilian bildon.
Kalbim kırıldığında, İçim acı dolduğunda,
Kiam bolis mia koro Kaj turmentiĝis mia internaĵo,
Akılsız ve bilgisizdim, Karşında bir hayvan gibi.
Tiam mi estis senklerulo kaj mi ne komprenis; Mi estis kiel bruto antaŭ Vi.
Yine de sürekli seninleyim, Sağ elimden tutarsın beni.
Sed mi ĉiam estas apud Vi; Vi tenas min je la dekstra mano.
Öğütlerinle yol gösterir, Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.
Per Via konsilo Vi min kondukas, Kaj poste Vi akceptas min kun honoro.
Senden başka kimim var göklerde? İstemem senden başkasını yeryüzünde.
Kiu estas por mi en la ĉielo? Kaj krom Vi mi nenion volas sur la tero.
Bedenim ve yüreğim tükenebilir, Ama Tanrı yüreğimde güç, Bana düşen paydır sonsuza dek.
Konsumiĝas mia karno kaj mia koro; Sed la fortikaĵo de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne.
Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar, Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.
Jen tiuj, kiuj malproksimiĝas de Vi, pereas; Vi ekstermas ĉiun, kiu perfidiĝis al Vi.
Ama benim için en iyisi Tanrı’ya yakın olmaktır; Bütün işlerini duyurayım diye Sığınak yaptım Egemen RAB’bi kendime.
Sed al mi estas bone, ke mi estas proksima al Dio; Sur mian Sinjoron, sur la Eternulon, mi metis mian fidon, Por rakonti ĉiujn Viajn farojn.