Psalms 66

Ey yeryüzündeki bütün insanlar, Tanrı’ya sevinç çığlıkları atın!

Ĝoje kriu al Dio tuta la tero.

Adının yüceliğine ilahiler söyleyin, O’na görkemli övgüler sunun!

Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.

“Ne müthiş işlerin var!” deyin Tanrı’ya, “Öyle büyük gücün var ki, Düşmanların eğiliyor önünde.

Diru al Dio: Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto kaŝiĝas antaŭ Vi Viaj malamikoj.

Bütün yeryüzü sana tapınıyor, İlahiler okuyor, adını ilahilerle övüyor.” Sela

La tuta tero kliniĝas antaŭ Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. Sela.

Gelin, bakın Tanrı’nın neler yaptığına! Ne müthiş işler yaptı insanlar arasında:

Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.

[] [] Denizi karaya çevirdi, Atalarımız yaya geçtiler ırmaktan. Yaptığına sevindik orada.

Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpaŝis piede; Tie ni ĝojis pro Li.

Kudretiyle sonsuza dek egemenlik sürer, Gözleri ulusları süzer; Başkaldıranlar gurura kapılmasın! Sela

Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne leviĝu. Sela.

Ey halklar, Tanrımız’a şükredin, Övgülerini duyurun.

Laŭdu, ho popoloj, nian Dion, Kaj laŭte aŭdigu Lian gloron.

Hayatımızı koruyan, Ayaklarımızın kaymasına izin vermeyen O’dur.

Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis falŝanceliĝi nian piedon.

Sen bizi sınadın, ey Tanrı, Gümüş arıtır gibi arıttın.

Ĉar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas arĝenton.

Ağa düşürdün bizi, Sırtımıza ağır yük vurdun.

Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis ŝarĝon sur niajn lumbojn;

İnsanları başımıza çıkardın, Ateşten, sudan geçtik. Ama sonra bizi bolluğa kavuşturdun.

Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.

Yakmalık sunularla evine gireceğim, Adaklarımı yerine getireceğim,

Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,

Sıkıntı içindeyken dudaklarımdan dökülen, Ağzımdan çıkan adakları.

Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia buŝo, Kiam mi estis en premo.

Yakılan koçların dumanıyla semiz hayvanlardan Sana yakmalık sunular sunacağım, Tekeler, sığırlar kurban edeceğim. Sela

Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de virŝafoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. Sela.

Gelin, dinleyin, ey sizler, Tanrı’dan korkanlar, Benim için neler yaptığını size anlatayım.

Venu, aŭskultu, ĉiuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.

Ağzımla O’na yakardım, Övgüsü dilimden düşmedi.

Al Li mi vokis per mia buŝo, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.

Yüreğimde kötülüğe yer verseydim, Rab beni dinlemezdi.

Se mi vidus maljustaĵon en mia koro, Mia Sinjoro min ne aŭskultus;

Oysa Tanrı dinledi beni, Kulak verdi duamın sesine.

Sed Dio aŭskultis, Li atentis la voĉon de mia preĝo.

Övgüler olsun Tanrı’ya, Çünkü duamı geri çevirmedi, Sevgisini benden esirgemedi.

Glorata estu Dio, Kiu ne forpuŝis mian preĝon kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.