Psalms 44

Ey Tanrı, kulaklarımızla duyduk, Atalarımız anlattı bize, Neler yaptığını onların gününde, eski günlerde.
Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.
Elinle ulusları kovdun, Ama atalarımıza yer verdin; Halkları kırdın, Ama atalarımızın yayılmasını sağladın.
Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.
Onlar ülkeyi kılıçla kazanmadılar, Kendi bilekleriyle zafere ulaşmadılar. Senin sağ elin, bileğin, yüzünün ışığı sayesinde oldu bu; Çünkü sen onları sevdin.
Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.
Ey Tanrı, kralım sensin, Buyruk ver de Yakup soyu kazansın!
Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.
Senin sayende düşmanlarımızı püskürteceğiz, Senin adınla karşıtlarımızı ezeceğiz.
Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.
Çünkü ben yayıma güvenmem, Kılıcım da beni kurtarmaz;
Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.
Ancak sensin bizi düşmanlarımızdan kurtaran, Bizden nefret edenleri utanca boğan.
Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.
Her gün Tanrı’yla övünür, Sonsuza dek adına şükran sunarız. Sela
Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. Sela.
Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın, Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun.
Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.
Düşman karşısında bizi gerilettin, Bizden tiksinenler bizi soydu.
Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;
Kasaplık koyuna çevirdin bizi, Ulusların arasına dağıttın.
Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;
Yok pahasına sattın halkını, Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan.
Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;
Bizi komşularımızın yüzkarası, Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin.
Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;
Ulusların diline düşürdün bizi, Gülüyor halklar halimize.
Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.
Rezilliğim gün boyu karşımda, Utancımdan yerin dibine geçtim
Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,
Hakaret ve sövgü duya duya, Öç almak isteyen düşman karşısında.
Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.
Bütün bunlar başımıza geldi, Yine de seni unutmadık, Antlaşmana ihanet etmedik,
Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.
Döneklik etmedik, Adımlarımız senin yolundan sapmadı.
Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.
Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin, Üstümüzü koyu karanlıkla örttün.
Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,
Eğer Tanrımız’ın adını unutsaydık, Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık,
Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:
Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mıydı? Çünkü O yürekteki gizleri bilir.
Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.
[] Senin uğruna her gün öldürülüyoruz, Kasaplık koyun sayılıyoruz.
Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.
Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun? Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!
Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.
Niçin yüzünü gizliyorsun? Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskıyı unutuyorsun?
Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?
Çünkü yere serildik, Bedenimiz toprağa yapıştı.
Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.
Kalk, yardım et bize! Kurtar bizi sevgin uğruna!
Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.