Psalms 139

Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.

Ho Eternulo, Vi min esploras kaj min konas.

Oturup kalkışımı bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsın.

Vi scias, kiam mi sidas kaj kiam mi leviĝas; Vi komprenas mian penson de malproksime.

Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptıklarımdan haberin var.

Kiam mi iras kaj kiam mi ripozas, Vi estas ĉirkaŭ mi, Kaj ĉiujn miajn vojojn Vi konas.

Daha sözü ağzıma almadan, Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.

Ĉar antaŭ ol troviĝas vorto sur mia lango, Jen, ho Eternulo, Vi ĉion jam scias.

Beni çepeçevre kuşattın, Elini üzerime koydun.

De malantaŭe kaj de antaŭe Vi ĉirkaŭbaris min Kaj metis sur min Vian manon.

Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, Başa çıkamam, erişemem.

Mirinda estas por mi tia sciado, tro alta; Mi ĝin ne povas kompreni.

Nereye gidebilirim senin Ruhun’dan, Nereye kaçabilirim huzurundan?

Kien mi iros for de Via spirito? Kaj kien mi kuros for de Via vizaĝo?

Göklere çıksam, oradasın, Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın.

Se mi leviĝos al la ĉielo, Vi estas tie; Se mi kuŝiĝos en Ŝeol, jen Vi tie estas.

Seherin kanatlarını alıp uçsam, Denizin ötesine konsam,

Ĉu mi okupos la flugilojn de la matenruĝo, Ĉu mi loĝiĝos sur la rando de la maro:

Orada bile elin yol gösterir bana, Sağ elin tutar beni.

Ankaŭ tie Via mano min kondukos, Kaj Via dekstra mano min tenos.

Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”

Se mi diros: Mallumo min kovros, Kaj la lumo ĉirkaŭ mi fariĝos nokto:

Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için, Gece, gündüz gibi ışıldar, Karanlıkla aydınlık birdir senin için.

Eĉ mallumo ne mallumas antaŭ Vi, Kaj la nokto lumas kiel tago; Mallumo fariĝas kiel lumo.

İç varlığımı sen yarattın, Annemin rahminde beni sen ördün.

Ĉar Vi kreis mian internaĵon, Formis min en la ventro de mia patrino.

Sana övgüler sunarım, Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım. Ne harika işlerin var! Bunu çok iyi bilirim.

Mi gloras Vin, ĉar mi estas mirinde kreita; Mirindaj estas Viaj kreitaĵoj, Kaj mia animo tion bone konscias.

Gizli yerde yaratıldığımda, Yerin derinliklerinde örüldüğümde, Bedenim senden gizli değildi.

Ne estis kaŝitaj antaŭ Vi miaj ostoj, Kiam mi estis kreata en kaŝiteco, Kiam mi estis formata en la profundo de la tero.

Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni; Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, Hepsi senin kitabına yazılmıştı.

Mian embrion vidis Viaj okuloj, Kaj en Via libro estis enskribitaj ĉiuj tagoj destinitaj, Kiam ankoraŭ eĉ unu ne ekzistis.

Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı, Sayıları ne çok!

Kiel grandvaloraj estas por mi Viaj pensoj, ho Dio! Kiel granda estas ilia nombro!

Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam. Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.

Se mi ilin kalkulus, ili estus pli multaj ol la sablo; Kiam mi vekiĝas, mi estas ankoraŭ kun Vi.

Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen! Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!

Mortigu, ho Dio, la malvirtulojn, Kaj sangaviduloj foriĝu de mi!

Çünkü senin için kötü konuşuyorlar, Adını kötüye kullanıyor düşmanların.

Ili parolas pri Vi malice, Kaj Viaj malamikoj leviĝas por trompo.

Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?

Viajn malamantojn, ho Eternulo, mi ja malamas, Kaj Viajn kontraŭulojn mi abomenas.

Onlardan tümüyle nefret ediyor, Onları düşman sayıyorum.

Per ekstrema malamo mi ilin malamas; Ili fariĝis por mi malamikoj.

Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi, Sına beni, öğren kaygılarımı.

Esploru min, ho Dio, kaj konu mian koron; Provu min kaj sciu miajn pensojn.

Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı, Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!

Kaj rigardu, ĉu mi estas sur malbona vojo, Kaj gvidu min sur la vojo de eterneco.