Psalms 129

Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar; Şimdi söylesin İsrail:

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

“Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar, Ama yenemediler beni.

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

Çiftçiler saban sürdüler sırtımda, Upuzun iz bıraktılar.”

Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

Ama RAB adildir, Kesti kötülerin bağlarını.

La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

Siyon’dan nefret eden herkes Utanç içinde geri çekilsin.

Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

Damlardaki ota, Büyümeden kuruyan ota dönsünler.

Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

Orakçı avucunu, Demetçi kucağını dolduramaz onunla.

Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

Yoldan geçenler de, “RAB sizi kutsasın, RAB’bin adıyla sizi kutsarız” demezler.

Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.