Psalms 122

Bana: “RAB’bin evine gidelim” dendikçe Sevinirim.

Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

Ayaklarımız senin kapılarında, Ey Yeruşalim!

Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

Bitişik nizamda kurulmuş bir kenttir Yeruşalim!

Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

Oymaklar çıkar oraya, RAB’bin oymakları, İsrail’e verilen öğüt uyarınca, RAB’bin adına şükretmek için.

Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

Çünkü orada yargı tahtları, Davut soyunun tahtları kurulmuştur.

Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

Esenlik dileyin Yeruşalim’e: “Huzur bulsun seni sevenler!

Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

Surlarına esenlik, Saraylarına huzur egemen olsun!”

Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

Kardeşlerim, dostlarım için, “Esenlik olsun sana!” derim.

Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

Tanrımız RAB’bin evi için İyilik dilerim sana.

Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.