Psalms 120

Sıkıntıya düşünce RAB’be seslendim; Yanıtladı beni.

Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

Ya RAB, kurtar canımı yalancı dudaklardan, Aldatıcı dillerden!

Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

Ey aldatıcı dil, RAB ne verecek sana, Daha ne verecek?

Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

Yiğidin sivri oklarıyla Retem çalısından alevli korlar!

Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

Vay bana, Meşek’te garip kaldım sanki, Kedar çadırları arasında oturdum.

Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

Fazla kaldım Barıştan nefret edenler arasında.

Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

Ben barış yanlısıyım, Ama söze başladığımda, Onlar savaşa kalkıyor!

Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.