1. Home
  2. Pair
  3. TurNTB
  4. Esperanto
  5. Ps.12

Psalms 12

12:1
Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı, Güvenilir insanlar yok oldu.
Helpu, ho Eternulo, ĉar malaperis piuloj Kaj maloftiĝis fideluloj inter la homidoj.
12:2
Herkes birbirine yalan söylüyor, Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.
Malveron ili parolas unuj al aliaj, Vortojn flatajn el koro hipokrita.
12:3
Sustursun RAB dalkavukların ağzını, Büyüklenen dilleri.
La Eternulo ekstermu ĉiun flatan buŝon Kaj langon fanfaronantan,
12:4
Onlar ki, “Dilimizle kazanırız, Dudaklarımız emrimizde, Kim bize efendilik edebilir?” derler.
Tiujn, kiuj diras: Per nia lango ni venkos, Nia buŝo estas kun ni; kiu estas sinjoro super ni?
12:5
“Şimdi kalkacağım” diyor RAB, “Çünkü mazlumlar eziliyor, Yoksullar inliyor, Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara.”
Ĉar prematoj estas ruinigataj kaj malfeliĉuloj ĝemas, Tial nun Mi Min levos, diras la Eternulo; Mi donos savon al tiuj, kiuj sopiras pri ĝi.
12:6
RAB’bin sözleri pak sözlerdir; Toprak ocakta eritilmiş, Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.
La paroloj de la Eternulo estas paroloj puraj, Arĝento, purigita en tera fandujo kaj sepfoje refandita.
12:7
Sen onları koru, ya RAB, Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!
Vi, ho Eternulo, konservos ilin, Vi gardos nin kontraŭ ĉi tiu generacio por eterne.
12:8
İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce, Kötüler her yanda dolaşır oldu.
Ĉirkaŭe aperas multe da malpiuloj, Kiam malnobleco altiĝas inter la homidoj.

© bibleglot.com