1. Home
  2. Pair
  3. TurNTB
  4. Esperanto
  5. Ps.109

Psalms 109

109:1
Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
Ho Dio, mia gloro, ne silentu.
109:2
Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
Ĉar buŝon malvirtan kaj buŝon malican ili malfermis kontraŭ mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.
109:3
Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
Per vortoj de malamo ili min ĉirkaŭis, Kaj ili militas kontraŭ mi sen mia kulpo.
109:4
Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
Por mia amo ili min malamas; Sed mi preĝas.
109:5
İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.
109:6
Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
Metu malvirtulon super lin; Kaj kontraŭulo stariĝu ĉe lia dekstra mano.
109:7
Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
Kiam li estos juĝata, li eliru kulpa; Kaj lia preĝo estu peko.
109:8
[] Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.
109:9
Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.
109:10
Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj serĉu apud siaj ruinoj.
109:11
Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
Kreditoro forprenu ĉion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.
109:12
Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne troviĝu kompatanto por liaj orfoj.
109:13
Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elviŝiĝu ilia nomo.
109:14
Atalarının suçları RAB’bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
La malbonago de liaj patroj rememoriĝu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elviŝiĝu.
109:15
Günahları hep RAB’bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
Ili estu ĉiam antaŭ la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.
109:16
Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malriĉulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.
109:17
Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
Li amis malbenon, kaj ĝi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj ĝi malproksimiĝis de li.
109:18
Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj ĝi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.
109:19
Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
Ĝi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li ĉiam portas ĉirkaŭ si.
109:20
Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
Tia estas de la Eternulo la agado kontraŭ miaj kontraŭuloj, Kaj kontraŭ tiuj, kiuj parolas malbonon kontraŭ mia animo.
109:21
Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; Ĉar bona estas Via favorkoreco, savu min.
109:22
Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
Ĉar mi estas malriĉulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.
109:23
Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
Kiel ombro longiĝanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.
109:24
Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
Miaj genuoj senfortiĝis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.
109:25
[] Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
Kaj mi fariĝis mokataĵo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.
109:26
Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laŭ Via boneco.
109:27
Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.
109:28
Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
Ili malbenas, sed Vi benu; Ili leviĝis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo ĝojos.
109:29
Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
Miaj kontraŭuloj kovriĝu per malhonoro, Kaj ili envolviĝu en sian honton kiel en veston.
109:30
RAB’be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O’na övgüler dizeceğim;
Mi forte gloros la Eternulon per mia buŝo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin laŭdos.
109:31
Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.
Ĉar Li staras ĉe la dekstra flanko de malriĉulo, Por savi lin de tiuj, kiuj juĝas lian animon.

© bibleglot.com