Proverbs 5

Oğlum, bilgeliğime dikkat et, Akıllıca sözlerime kulak ver.
Mia filo! atentu mian saĝon; Al mia prudento klinu vian orelon,
Böylelikle her zaman sağgörülü olur, Dudaklarınla bilgiyi korursun.
Por ke vi konservu prudenton Kaj via buŝo tenu scion.
Zina eden kadının bal damlar dudaklarından, Ağzı daha yumuşaktır zeytinyağından.
Ĉar la buŝo de malĉastulino elverŝas mielon, Kaj ŝia gorĝo estas pli glata ol oleo.
Ama sonu pelinotu kadar acı, İki ağızlı kılıç kadar keskindir.
Sed ŝia sekvaĵo estas maldolĉa kiel absinto, Akra kiel ambaŭtranĉa glavo.
Ayakları ölüme gider, Adımları ölüler diyarına ulaşır.
Ŝiaj piedoj iras malsupren al la morto; Ŝiaj paŝoj atingas Ŝeolon.
Yaşama giden yolu hiç düşünmez, Yolları dolaşıktır, ama farkında değil.
Ŝi ne iras rekte laŭ la vojo de vivo; Ŝiaj paŝoj ŝanceliĝas, sed tion ŝi ne scias.
Oğlum, şimdi beni dinle, Ağzımdan çıkan sözlerden ayrılma.
Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Kaj ne forkliniĝu de la vortoj de mia buŝo.
Öyle kadınlardan uzak dur, Yaklaşma evinin kapısına.
Malproksimigu de ŝi vian vojon, Kaj ne proksimiĝu al la pordo de ŝia domo,
Yoksa onurunu başkalarına, Yıllarını bir gaddara kaptırırsın.
Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,
Varını yoğunu yer bitirir yabancılar, Emeğin başka birinin evini bayındır kılar.
Por ke fremduloj ne satiĝu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,
Ah çekip inlersin ömrünün son günlerinde, Etin, bedenin tükendiğinde.
Ĝis vi ĝemos en la fino, Kiam konsumiĝos via karno kaj via korpo,
“Eğitilmekten neden bu kadar nefret ettim, Yüreğim uyarıları neden önemsemedi?” dersin.
Kaj vi diros: Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malŝatis moraligon!
“Öğretmenlerimin sözünü dinlemedim, Beni eğitenlere kulak vermedim.
Kaj mi ne aŭskultis la voĉon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.
Halkın ve topluluğun arasında Tam bir yıkımın eşiğine gelmişim.”
Mi estis preskaŭ en ĉia malbono Meze de kunveno kaj societo.
Suyu kendi sarnıcından, Kendi kuyunun kaynağından iç.
Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.
Pınarların sokakları, Akarsuların meydanları mı sulamalı?
Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.
Yalnız senin olsun onlar, Paylaşma yabancılarla.
Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.
Çeşmen bereketli olsun Ve gençken evlendiğin karınla mutlu ol.
Via fonto estu benata; Kaj havu ĝojon de la edzino de via juneco.
Sevimli bir geyik, zarif bir ceylan gibi, Hep seni doyursun memeleri. Aşkıyla sürekli coş.
Ŝi estas ĉarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; Ŝiaj karesoj ĝuigu vin en ĉiu tempo, Ŝia amo ĉiam donu al vi plezuron.
Oğlum, neden ahlaksız bir kadınla coşasın, Neden başka birinin karısını koynuna alasın?
Kaj kial, mia filo, vi volas serĉi al vi plezuron ĉe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?
RAB insanın tuttuğu yolu gözler, Attığı her adımı denetler.
Ĉar antaŭ la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn irojn Li pripensas.
Kötü kişiyi kendi suçları ele verecek, Günahının kemendi kıskıvrak bağlayacak onu.
Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la ŝnuroj de lia peko lin tenos.
Aşırı ahmaklığı onu yoldan çıkaracak, Terbiyeyi umursamadığı için ölecek.
Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.