Proverbs 14

Bilge kadın evini yapar, Ahmak kadın evini kendi eliyle yıkar.

Saĝa virino konstruas sian domon; Sed malsaĝa detruas ĝin per siaj manoj.

Doğru yolda yürüyen, RAB’den korkar, Yoldan sapan, RAB’bi hor görür.

Kiu iras la ĝustan vojon, tiu timas la Eternulon; Sed kiu iras vojon malĝustan, tiu Lin malestimas.

Ahmağın sözleri sırtına kötektir, Ama bilgenin dudakları kendisini korur.

En la buŝo de malsaĝulo estas vergo por lia malhumileco; Sed la buŝo de saĝuloj ilin gardas.

Öküz yoksa yemlik boş kalır, Çünkü bol ürünü sağlayan öküzün gücüdür.

Se ne ekzistas bovoj, la grenejoj estas malplenaj; Sed multe da profito estas de la forto de bovoj.

Güvenilir tanık yalan söylemez, Yalancı tanıksa yalan solur.

Verama atestanto ne mensogas; Sed atestanto falsama elspiras mensogojn.

Alaycı bilgeliği arasa da bulamaz, Akıllı içinse bilgi edinmek kolaydır.

Mokanto serĉas saĝecon kaj ĝin ne trovas; Sed por saĝulo la sciado estas facila.

Akılsız kişiden uzak dur, Çünkü sana öğretecek bir şeyi yok.

Foriru de homo malsaĝa; Ĉar vi ne aŭdos parolon de saĝo.

İhtiyatlı kişinin bilgeliği, ne yapacağını bilmektir, Akılsızların ahmaklığıysa aldanmaktır.

La saĝeco de saĝulo estas komprenado de sia vojo; Kaj la malsaĝeco de malsaĝuloj estas trompiĝado.

Ahmaklar suç sunusuyla alay eder, Dürüstler ise iyi niyetlidir.

Malsaĝuloj ŝercas pri siaj kulpoj; Sed inter virtuloj ekzistas reciproka favoro.

Yürek kendi acısını bilir, Sevinciniyse kimse paylaşmaz.

Koro scias sian propran malĝojon; Kaj en ĝia ĝojo ne partoprenas fremdulo.

Kötü kişinin evi yerle bir edilecek, Doğru kişinin konutuysa bayındır olacak.

Domo de malvirtuloj estos ekstermita; Sed dometo de virtuloj floros.

[] Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür, Ama sonu ölümdür.

Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.

Gülerken bile yürek sızlayabilir, Sevinç bitince acı yine görünebilir.

Ankaŭ dum ridado povas dolori la koro; Kaj la fino de ĝojo estas malĝojo.

Yüreği dönek olan tuttuğu yolun, İyi kişi de yaptıklarının ödülünü alacaktır.

Laŭ siaj agoj manĝos homo malbonkora; Kaj homo bona satiĝos per siaj faroj.

Saf kişi her söze inanır, İhtiyatlı olansa attığı her adımı hesaplar.

Naivulo kredas ĉiun vorton; Sed saĝulo estas atenta pri sia vojo.

Bilge kişi korktuğu için kötülükten uzaklaşır, Akılsızsa büyüklük taslayıp kendine güvenir.

Saĝulo timas, kaj forkliniĝas de malbono; Sed malsaĝulo estas incitiĝema kaj memfidema.

Çabuk öfkelenen ahmakça davranır, Düzenbazdan herkes nefret eder.

Malpacienculo faras malsaĝaĵojn; Kaj malbonintenculo estas malamata.

Saf kişilerin mirası akılsızlıktır, İhtiyatlı kişilerin tacı ise bilgidir.

Naivuloj akiras malsaĝecon; Sed saĝuloj estas kronataj de klereco.

Alçaklar iyilerin önünde, Kötüler doğruların kapısında eğilirler.

Malbonuloj humiliĝos antaŭ bonuloj; Kaj malvirtuloj estos antaŭ la pordego de virtulo.

Komşusu bile yoksulu sevmez, Oysa zenginin dostu çoktur.

Malriĉulo estas malamata eĉ de sia proksimulo; Sed riĉulo havas multe da amikoj.

Komşuyu hor görmek günahtır, Ne mutlu mazluma lütfedene!

Kiu malŝatas sian proksimulon, tiu estas pekulo; Sed kiu kompatas malriĉulojn, tiu estas feliĉa.

Kötülük tasarlayan yolunu şaşırmaz mı? Oysa iyilik tasarlayan sevgi ve sadakat kazanır.

Ĉu ne eraras malbonintenculoj? Sed favorkoreco kaj vero estas ĉe tiuj, kiuj havas bonajn intencojn.

Her emek kazanç getirir, Ama boş lakırdı yoksulluğa götürür.

De ĉiu laboro estos profito; Sed de babilado venas nur senhaveco.

Bilgelerin tacı servetleridir, Akılsızlarsa ahmaklıklarıyla tanınır.

Propra riĉeco estas krono por la saĝuloj; Sed la malsaĝeco de la malsaĝuloj restas malsaĝeco.

Dürüst tanık can kurtarır, Yalancı tanık aldatıcıdır.

Verparola atestanto savas animojn; Sed malverparola elspiras trompon.

RAB’den korkan tam güvenliktedir, RAB onun çocuklarına da sığınak olacaktır.

En la timo antaŭ la Eternulo estas forta fortikaĵo; Kaj Li estos rifuĝejo por Siaj infanoj.

RAB korkusu yaşam kaynağıdır, İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.

La timo antaŭ la Eternulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.

Kralın yüceliği halkının çokluğuna bağlıdır, Halk yok olursa hükümdar da mahvolur.

Grandeco de popolo estas gloro por reĝo; Kaj manko de popolo pereigas la reganton.

Geç öfkelenen akıllıdır, Çabuk sinirlenen ahmaklığını gösterir.

Pacienculo havas multe da saĝo; Sed malpacienculo elmontras malsaĝecon.

Huzurlu yürek bedenin yaşam kaynağıdır, Hırs ise insanı için için yer bitirir.

Trankvila koro estas vivo por la korpo; Sed envio estas puso por la ostoj.

Muhtacı ezen, Yaradanı’nı hor görüyor demektir. Yoksula acıyansa Yaradan’ı yüceltir.

Kiu premas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kaj kiu Lin honoras, tiu kompatas malriĉulon.

Kötü kişi uğradığı felaketle yıkılır, Doğru insanın ölümde bile sığınacak yeri var.

Pro sia malboneco malvirtulo estos forpuŝita; Sed virtulo eĉ mortante havas esperon.

Bilgelik akıllı kişinin yüreğinde barınır, Akılsızlar arasında bile kendini belli eder.

En la koro de saĝulo ripozas saĝo; Kaj kio estas en malsaĝuloj, tio elmontriĝas.

Doğruluk bir ulusu yüceltir, Oysa günah herhangi bir halk için utançtır.

Virto altigas popolon; Sed peko pereigas gentojn.

Kral sağduyulu kulunu beğenir, Utanç getirene öfkelenir.

Favoron de la reĝo havas sklavo saĝa; Sed kontraŭ malbonkonduta li koleras.