Job 9

Eyüp şöyle yanıtladı:
Ijob respondis kaj diris:
“Biliyorum, gerçekten öyledir, Ama Tanrı’nın önünde insan nasıl haklı çıkabilir?
Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?
Biri O’nunla tartışmak istese, Binde bir bile O’na yanıt veremez.
Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.
O’nun bilgisi derin, gücü eşsizdir, Kim O’na direndi de ayakta kaldı?
Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?
O dağları yerinden oynatır da, Dağlar farkına varmaz, Öfkeyle altüst eder onları.
Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;
Dünyayı yerinden oynatır, Direklerini titretir.
Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;
Güneşe buyruk verir, doğmaz güneş, Yıldızları mühürler.
Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;
O’dur tek başına gökleri geren, Denizin dalgaları üzerinde yürüyen.
Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;
[] Büyük Ayı’yı, Oryon’u, Ülker’i, Güney takımyıldızlarını yaratan O’dur.
Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;
Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan O’dur.
Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.
İşte, yanımdan geçer, O’nu göremem, Geçip gider, farkına bile varmam.
Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.
Evet, O avını kaparsa, kim O’nu durdurabilir? Kim O’na, ‘Ne yapıyorsun’ diyebilir?
Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?
Tanrı öfkesini dizginlemez, Rahav’ın yardımcıları bile O’nun ayağına kapanır.
Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.
“Nerde kaldı ki, ben O’na yanıt vereyim, O’nunla tartışmak için söz bulayım?
Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?
Haklı olsam da O’na yanıt veremez, Merhamet etmesi için yargıcıma yalvarırdım ancak.
Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.
O’nu çağırsam, O da bana yanıt verseydi, Yine de inanmazdım sesime kulak verdiğine.
Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,
O beni kasırgayla eziyor, Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor.
Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.
Soluk almama izin vermiyor, Ancak beni acıya doyuruyor.
Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.
Sorun güç sorunuysa, O güçlüdür! Adalet sorunuysa, kim O’nu mahkemeye çağırabilir?
Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?
Suçsuz olsam ağzım beni suçlar, Kusursuz olsam beni suçlu çıkarır.
Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.
“Kusursuz olsam da kendime aldırdığım yok, Yaşamımı hor görüyorum.
Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.
Hepsi bir, bu yüzden diyorum ki, ‘O suçluyu da suçsuzu da yok ediyor.’
Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.
Kırbaç ansızın ölüm saçınca, O suçsuzların sıkıntısıyla eğlenir.
Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.
Dünya kötülerin eline verilmiş, Yargıçların gözünü kapayan O’dur. O değilse, kimdir?
La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?
“Günlerim koşucudan çabuk, İyilik görmeden geçmekte.
Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;
Kamış sandal gibi kayıp gidiyor, Avının üstüne süzülen kartal gibi.
Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.
‘Acılarımı unutayım, Üzgün çehremi değiştirip gülümseyeyim’ desem,
Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:
Bütün dertlerimden yılarım, Çünkü beni suçsuz saymayacağını biliyorum.
Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.
Madem suçlanacağım, Neden boş yere uğraşayım?
Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?
Sabun otuyla yıkansam, Ellerimi kül suyuyla temizlesem,
Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,
Beni yine pisliğe batırırsın, Giysilerim bile benden tiksinir.
Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.
O benim gibi bir insan değil ki, O’na yanıt vereyim, Birlikte mahkemeye gideyim.
Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.
Keşke aramızda bir hakem olsa da, Elini ikimizin üstüne koysa!
Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.
Tanrı sopasını üzerimden kaldırsın, Dehşeti beni yıldırmasın.
Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;
O zaman konuşur, O’ndan korkmazdım, Ama bu durumda bir şey yapamam.
Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.