Job 5

“Haydi çağır, seni yanıtlayan çıkacak mı? Meleklerin hangisine yöneleceksin?

Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?

Aptalı üzüntü öldürür, Budalayı kıskançlık bitirir.

Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.

Ben aptalın kök saldığını görünce, Hemen yurduna lanet ettim.

Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.

Çocukları güvenlikten uzak, Mahkeme kapısında ezilir, Savunan çıkmaz.

Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.

Ürününü açlar yer, Dikenler arasındakini bile toplarlar; Mallarını susamışlar yutmak ister.

Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.

Çünkü dert topraktan çıkmaz, Sıkıntı yerden bitmez.

Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.

Havaya uçuşan kıvılcımlar gibi Sıkıntı çekmek için doğar insan.

Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.

“Oysa ben Tanrı’ya yönelir, Davamı O’na bırakırdım.

Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;

Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan O’dur.

Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;

Yeryüzüne yağmur yağdırır, Tarlalara sular gönderir.

Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,

Düşkünleri yükseltir, Yaslıları esenliğe çıkarır.

Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.

Kurnazların oyununu bozar, Düzenlerini gerçekleştiremesinler diye.

Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.

[] Bilgeleri kurnazlıklarında yakalar, Düzenbazların oyunu son bulur.

Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.

Gündüz karanlığa toslar, Öğlen, geceymiş gibi el yordamıyla ararlar.

En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.

Yoksulu onların kılıç gibi ağzından Ve güçlünün elinden O kurtarır.

Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.

Yoksul umutlanır, Haksızlık ağzını kapar.

Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.

[] “İşte, ne mutlu Tanrı’nın eğittiği insana! Bu yüzden Her Şeye Gücü Yeten’in yola getirişini küçümseme.

Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;

Çünkü O hem yaralar hem sarar, O incitir, ama elleri sağaltır.

Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.

Altı kez sıkıntıya düşsen seni kurtarır, Yedinci kez de sana zarar vermez.

En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.

Kıtlıkta ölümden, Savaşta kılıçtan seni O koruyacak.

En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.

Kamçılayan dillerden uzak kalacak, Yıkım gelince korkmayacaksın.

Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.

Yıkıma, açlığa gülüp geçecek, Yabanıl hayvanlardan ürkmeyeceksin.

Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;

Çünkü tarladaki taşlarla anlaşacaksın, Yabanıl hayvanlar seninle barışacak.

Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.

Çadırının güvenlik içinde olduğunu bilecek, Yurdunu yoklayınca eksik bulmayacaksın.

Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.

Çocuklarının çoğalacağını bileceksin, Soyun ot gibi bitecek.

Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.

Zamanında toplanan demetler gibi, Mezara dinç gireceksin.

En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.

“İşte araştırdık, doğrudur, Onun için bunu dinle ve belle.”

Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.