Job 34

Elihu konuşmasına şöyle devam etti:

Elihu parolis plue, kaj diris:

“Ey bilgeler, sözlerimi dinleyin, Kulak verin bana, ey bilgi sahipleri.

Aŭskultu, saĝuloj, miajn vortojn; Kaj vi, kompetentuloj, atentu min.

Çünkü damak nasıl yemeği tadarsa, Kulak da sözleri sınar.

Ĉar la orelo esploras la parolon, Kiel la palato gustumas la manĝaĵon.

Gelin, doğruyu seçelim, İyiyi birlikte öğrenelim.

Decidon ni elektu al ni; Ni esploru inter ni, kio estas bona.

“Çünkü Eyüp, ‘Ben suçsuzum’ diyor, ‘Tanrı hakkımı elimden aldı.

Ĉar Ijob diris: Mi estas prava, Sed Dio forigis mian rajton;

Haklı olduğum halde yalancı sayılıyorum, Suçsuz olduğum halde okunla yaraladın beni.’

En mia juĝa afero mi estas refutata; Turmentas min mia sago, kvankam mi estas senkulpa.

Eyüp gibisi var mı? Alayı su gibi içiyor!

Kiu homo estas simila al Ijob, Kiu trinkas mokojn kiel akvon?

Kötülük yapanlarla dostluk edip geziyor, Kötülerle aynı yolda yürüyor.

Kaj li estas preta aliĝi al malbonaguloj Kaj iri kun malpiuloj;

Çünkü, ‘Tanrı’yı hoşnut etmeye çalışmak İnsana yarar getirmez’ diyor.

Ĉar li diras: Homo ne havas utilon, Se li serĉas favoron de Dio.

“Bu yüzden, ey sağduyulu insanlar, beni dinleyin! Tanrı kötülük yapar mı, Her Şeye Gücü Yeten haksızlık eder mi? Asla!

Tial aŭskultu min, ho saĝaj homoj: Dio estas malproksima de malbonagoj, Kaj la Plejpotenculo estas malproksima de maljusteco;

[] Çünkü O herkese yaptığının karşılığını öder, Hak ettiğini başına getirir.

Sed Li repagas al homo laŭ liaj agoj, Kaj laŭ la vojo de ĉiu Li renkontas lin.

Tanrı kesinlikle kötülük etmez, Her Şeye Gücü Yeten adaleti saptırmaz.

Vere, Dio ne malbonagas, Kaj la Plejpotenculo ne kurbigas la veron.

Kim yeryüzünü O’na emanet etti? Kim O’nu bütün dünyanın başına atadı?

Kiu komisiis al Li la teron? Kaj kiu starigis Lin super la tuta mondo?

Eğer niyet eder de Ruhunu ve soluğunu geri çekerse,

Se Li pensus nur pri Si, Se Li prenus al Si Sian spiriton kaj spiron,

Bütün insanlık bir anda yok olur, İnsan yine toprağa döner.

Tiam pereus absolute ĉiu karno, Kaj homo refariĝus polvo.

“Aklın varsa dinle, Kulak ver sözlerime.

Se vi havas prudenton, aŭskultu ĉi tion; Atentu la voĉon de miaj paroloj.

Adaletten nefret eden hiç hüküm sürebilir mi? Adil ve güçlü olanı suçlayacak mısın?

Ĉu povas regi malamanto de justeco? Ĉu vi povas akuzi la Plejjustulon?

Krallara, ‘Değersizsiniz’, Soylulara, ‘Kötüsünüz’ diyen,

Ĉu oni povas diris al reĝo: Sentaŭgulo; Aŭ al altranguloj: Malpiulo?

Önderlere ayrıcalık tanımayan, Zengini yoksuldan çok önemsemeyen O değil mi? Çünkü hepsi O’nun ellerinin işidir.

Sed Li ne atentas la vizaĝon de princoj, Kaj ne preferas riĉulon antaŭ malriĉulo; Ĉar ĉiuj estas faritaĵo de Liaj manoj.

Gece yarısı bir anda ölürler, Herkes sarsılır, ölüp gider, Güçlüler de insan eli değmeden alınıp götürülür.

Momente ili mortas, noktomeze ili tumultiĝas kaj malaperas; Ne de homa mano estas forigataj la potenculoj.

“Tanrı’nın gözleri insanların yolundan ayrılmaz, Attıkları her adımı görür.

Ĉar Liaj okuloj estas super la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn paŝojn Li vidas.

Kötülük yapanların gizlenebileceği Ne karanlık bir yer vardır, ne de ölüm gölgesi.

Ne ekzistas mallumo nek ombrego, Kie povus sin kaŝi malbonaguloj.

Yargılanmak için önüne gelsinler diye, Tanrı insanları sorgulamaya pek gerek duymaz.

Li ne bezonas multe klopodi kun homo, Ke li iru al Dio por juĝo.

Araştırmadan güçlü insanları kırar, Onların yerine başkalarını diker.

Li pereigas la fortulojn sennombre Kaj starigas sur ilia loko aliajn;

Çünkü ne yaptıklarını bilir, Gece onları deviriverir, ezilirler.

Ĉar Li scias iliajn farojn; Li renversas ilin en la nokto, kaj ili frakasiĝas.

Herkesin gözü önünde Kötülükleri yüzünden onları cezalandırır;

Kiel malpiulojn Li frapas ilin sur loko, kie ĉiuj vidas;

Artık O’nun ardından gitmedikleri, Yollarının hiçbirini dikkate almadıkları için.

Pro tio, ke ili forturniĝis de Li Kaj ne penis kompreni ĉiujn Liajn vojojn,

Yoksulun feryadını O’na duyurdular; Düşkünlerin feryadını işitti.

Sed venigis al Li la kriadon de malriĉulo, Kaj Li aŭdis la kriadon de mizeruloj.

Ama Tanrı sessiz kalırsa kim O’nu suçlayabilir? Yüzünü gizlerse kim O’nu görebilir? Bir ulusa karşı da bir insana karşı da O hep aynıdır,

Se Li kvietigas, tiam kiu povas ribeligi? Se Li kaŝas Sian vizaĝon, tiam kiu povas Lin vidi? Tiel estas egale kun nacio kaj kun aparta homo,

Tanrısız insan krallık etmesin, Halka tuzak kurmasın diye.

Por ke ne regu homo hipokrita, El la pekigantoj de popolo.

“Kimse Tanrı’ya, ‘Suçluyum, artık kötülük yapmayacağım’ dedi mi,

Al Dio oni devas diri: Mi fieriĝis, mi ne plu faros malbonon;

‘Göremediğimi sen bana öğret, Haksızlık ettimse, bir daha etmem?’

Kion mi ne vidas, pri tio instruu min; Se mi faris maljustaĵon, mi ne plu faros.

O’nu reddettiğin halde, Senin keyfince mi seni ödüllendirmeli? Çünkü karar verecek olan sensin, ben değil, Öyleyse anlat bana bildiğini.

Ĉu konforme al via opinio Li devas repagi? Al vi ja ne plaĉis. Vi elektu, ne mi; Kaj kion vi scias, tion diru.

“Sağduyulu insanlar, Beni dinleyen bilgeler diyecekler ki,

Saĝaj homoj diros al mi, Kaj prudenta homo, kiu min aŭskultas:

‘Eyüp bilgisizce konuşuyor, Sözlerinin değeri yok.’

Ijob parolas malsaĝe, Kaj liaj vortoj estas malprudentaj.

Kötü biri gibi yanıtladığı için Keşke Eyüp’ün sınanması sonsuza dek sürse!

Ho, se Ijob estus elprovita ĝis la fino, Pro tio, ke li aliĝas al homoj pekaj;

Çünkü günahına isyan da ekliyor, Önümüzde alay edercesine el çırpıyor, Tanrı’ya karşı konuştukça konuşuyor.”

Ĉar al sia peko li aldonas blasfemon; Inter ni li mokas, kaj multe parolas kontraŭ Dio.