Job 33

“Ama şimdi lütfen sözümü dinle, Eyüp, Söyleyeceğim her şeye kulak ver.

Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.

Ağzımı açtım açacağım, Söyleyeceklerim dilimin ucunda.

Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.

Sözlerim temiz bir yürekten çıkıyor, Dudaklarım bildiklerini içtenlikle söylüyor.

Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.

Beni Tanrı’nın Ruhu yarattı, Her Şeye Gücü Yeten’in soluğu yaşam veriyor bana.

La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.

Elinden gelirse beni yanıtla, Kendini hazırla, karşımda dur.

Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.

Tanrı’nın önünde ben de tıpkı senin gibiyim, Ben de balçıktan yaratıldım.

Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.

Onun için dehşetim seni yıldırmasın, Baskım sana ağır gelmesin.

Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.

“Sesin hâlâ kulaklarımda, Şöyle demiştin:

Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:

‘Ben kusursuz ve günahsızım, Temiz ve suçsuzum.

Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;

Yine de Tanrı bana karşı bahane arıyor, Beni düşman görüyor.

Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;

Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor.’

Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.

“Ama sana şunu söyleyeyim, Bu konuda haksızsın. Çünkü Tanrı insandan büyüktür.

Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.

İnsanın hiçbir sözünü yanıtlamıyor diye Niçin O’nunla çekişiyorsun?

Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?

Çünkü insan anlamasa da, Tanrı şu ya da bu yolla konuşur.

Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.

Rüyada, geceleyin görümde, İnsanları ağır uyku basınca, Yatakta yatarlarken,

En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,

Kulaklarına konuşur, Uyarısıyla onları korkutur;

Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,

Onları yaptıkları kötülükten döndürmek, Gururdan uzak tutmak,

Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,

Canlarını çukurdan, Hayatlarını ölümden kurtarmak için.

Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.

İnsan yatağında acılarla, Kemiklerinde dinmez sızılarla yola getirilir.

Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.

Öyle ki, içi yemek kaldırmaz, En lezzetli yiyecekten tiksinir.

Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.

Eti erir, görünmez olur, Gözükmeyen kemikleri ortaya çıkar.

Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.

Canı çukura, Hayatı ölüm meleklerine yaklaşır.

Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.

“Yine de insana doğruyu bildirmek için Yanında bir melek, bin melekten biri Arabulucu olarak bulunursa,

Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,

Ona lütfeder de, ‘Onu ölüm çukuruna inmekten kurtar, Ben fidyeyi buldum’ derse,

Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.

Eti çocuk eti gibi yenilenir, Gençlik günlerine döner.

Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.

Dua ettiğinde Tanrı ondan hoşnut kalır, O da Tanrı’nın yüzünü görüp sevinir. Tanrı onun durumunu düzeltir.

Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.

Sonra insanların önünde türkü çağırır: ‘Günah işleyip doğru yoldan saptım, Ama Tanrı hak ettiğim cezayı vermedi bana,

Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;

Canımı çukura inmekten O kurtardı, Işığı görmek için yaşayacağım.’

Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.

“İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak, Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak için Tanrı bütün bunları iki kez, Hatta üç kez yapar.

Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,

“İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak, Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak için Tanrı bütün bunları iki kez, Hatta üç kez yapar.

Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.

“İyi dinle, Eyüp, kulak ver, Sen sus, ben konuşacağım.

Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.

Söyleyeceğin bir şey varsa söyle, Çünkü seni haklı çıkarmak isterim.

Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.

Yoksa, beni dinle, Sus da sana bilgelik öğreteyim.”

Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.