Job 28

Gümüş maden ocağından elde edilir, Altını arıtmak için de bir yer vardır.

La arĝento havas lokon, kie oni ĝin elakiras; Kaj la oro havas lokon, kie oni ĝin fandas.

Demir topraktan çıkarılır, Bakırsa taştan.

La fero estas ricevata el polvo, Kaj el ŝtono oni fandas la kupron.

İnsan karanlığa son verir, Koyu karanlığın, ölüm gölgesinin taşlarını Son sınırına kadar araştırır.

Oni faras finon al la mallumo, Kaj rezulte oni trovas la ŝtonojn el grandega mallumo.

Maden kuyusunu insanların oturduğu yerden uzakta açar, İnsan ayağının unuttuğu yerlerde, Herkesten uzak iplere sarılıp sallanır.

Oni fosas kavon tie, kie oni loĝas; Kaj tie, kie paŝas neniu piedo, ili laboras pendante, forgesitaj de homoj.

Ekmek topraktan çıkar, Toprağın altı ise yanmış, altüst olmuştur.

La tero, el kiu devenas pano, Estas trafosata sube kvazaŭ per fajro.

Kayalarından laciverttaşı çıkar, Yüzeyi altın tozunu andırır.

Ĝiaj ŝtonoj estas loko de safiroj, Kaj terbuloj enhavas oron.

Yırtıcı kuş yolu bilmez, Doğanın gözü onu görmemiştir.

La vojon ne konas rabobirdo, Kaj la okulo de falko ĝin ne vidis.

Güçlü hayvanlar oraya ayak basmamış, Aslan oradan geçmemiştir.

Ne paŝis sur ĝi sovaĝaj bestoj, Ne iris sur ĝi leono.

Madenci elini çakmak taşına uzatır, Dağları kökünden altüst eder.

Sur rokon oni metas sian manon, Oni renversas montojn de ilia bazo.

Kayaların içinden tüneller açar, Gözleri değerli ne varsa görür.

En rokoj oni elhakas riverojn, Kaj ĉion grandvaloran vidis la okulo de homo.

Irmakların kaynağını tıkar, Gizli olanı ışığa çıkarır.

Oni haltigas la fluon de riveroj, Kaj kaŝitaĵon oni eltiras al la lumo.

Ama bilgelik nerede bulunur? Aklın yeri neresi?

Sed kie oni trovas la saĝon? Kaj kie estas la loko de prudento?

İnsan onun değerini bilmez, Yaşayanlar diyarında ona rastlanmaz.

La homo ne scias ĝian prezon; Kaj ĝi ne estas trovata sur la tero de vivantoj.

Engin, “Bende değil” der, Deniz, “Yanımda değil.”

La abismo diras: Ne en mi ĝi estas; La maro diras: Ĝi ne troviĝas ĉe mi.

Onun bedeli saf altınla ödenmez, Değeri gümüşle ölçülmez.

Oni ne povas doni por ĝi plej bonan oron, Oni ne pesas arĝenton page por ĝi.

Ona Ofir altınıyla, değerli oniksle, Laciverttaşıyla değer biçilmez.

Oni ne taksas ĝin per oro Ofira, Nek per multekosta onikso kaj safiro.

Ne altın ne cam onunla karşılaştırılabilir, Saf altın kaplara değişilmez.

Ne valoregalas al ĝi oro kaj vitro; Kaj oni ne povas ŝanĝi ĝin kontraŭ vazoj el pura oro.

Yanında mercanla billurun sözü edilmez, Bilgeliğin değeri mücevherden üstündür.

Koraloj kaj kristalo ne estas atentataj; Kaj posedo de saĝo estas pli valora ol perloj.

Kûş topazı onunla denk sayılmaz, Saf altınla ona değer biçilmez.

Ne valoregalas al ĝi topazo el Etiopujo; Pura oro ne povas esti ĝia prezo.

Öyleyse bilgelik nereden geliyor? Aklın yeri neresi?

De kie venas la saĝo? Kaj kie estas la loko de prudento?

O bütün canlıların gözünden uzaktır, Gökte uçan kuşlardan bile saklıdır.

Kaŝita ĝi estas antaŭ la okuloj de ĉio vivanta, Nevidebla por la birdoj de la ĉielo.

Yıkım’la Ölüm: “Kulaklarımız ancak fısıltısını duydu” der.

La abismo kaj la morto diras: Per niaj oreloj ni aŭdis nur famon pri ĝi.

Onun yolunu Tanrı anlar, Yerini bilen O’dur.

Dio komprenas ĝian vojon, Kaj Li scias ĝian lokon;

Çünkü O yeryüzünün uçlarına kadar bakar, Göklerin altındaki her şeyi görür.

Ĉar Li rigardas ĝis la fino de la tero, Li vidas sub la tuta ĉielo.

Rüzgara güç verdiği, Suları ölçtüğü,

Kiam Li donis pezon al la vento Kaj aranĝis la akvon laŭmezure,

Yağmura kural koyduğu, Yıldırıma yol açtığı zaman,

Kiam Li starigis leĝon por la pluvo Kaj vojon por la fulmo kaj tondro:

Bilgeliği görüp değerini biçti, Onu onaylayıp araştırdı.

Tiam Li vidis ĝin kaj anoncis ĝin, Pretigis ĝin kaj esploris ĝin;

[] İnsana, “İşte Rab korkusu, bilgelik budur” dedi, “Kötülükten kaçınmak akıllılıktır.”

Kaj Li diris al la homoj: Vidu, timo antaŭ Dio estas saĝo, Kaj evitado de malbono estas prudento.