Job 20

Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:
Ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:
“Sıkıntılı düşüncelerim beni yanıt vermeye zorluyor, Bu yüzden çok heyecanlıyım.
Pro tio miaj pensoj devigas min respondi, Pro tio, kion mi sentas.
Beni utandıran bir azar işitiyorum, Anlayışım yanıt vermemi gerektiriyor.
Hontindan riproĉon mi aŭdis, Kaj la spirito de mia prudento respondos por mi.
“Bilmiyor musun eskiden beri, İnsan dünyaya geldiğinden beri,
Ĉu vi scias, ke tiel estis de eterne, De post la apero de homo sur la tero,
Kötünün zafer çığlığı kısadır, Tanrısızın sevinciyse bir anlıktır.
Ke la triumfado de malvirtuloj estas mallongatempa, Kaj la ĝojo de hipokritulo estas nur momenta?
Boyu göklere erişse, Başı bulutlara değse bile,
Se lia grandeco eĉ atingus ĝis la ĉielo, Kaj lia kapo tuŝus la nubon,
Sonsuza dek yok olacak, kendi pisliği gibi; Onu görmüş olanlar, ‘Nerede o?’ diyecekler.
Li tamen pereos por ĉiam, kiel lia sterko; Tiuj, kiuj lin vidis, diros: Kie li estas?
Düş gibi uçacak, bir daha bulunamayacak, Gece görümü gibi yok olacak.
Kiel sonĝo li forflugos, kaj oni lin ne trovos; Li malaperos, kiel nokta vizio.
Kendisini görmüş olan gözler bir daha onu görmeyecek, Yaşadığı yerde artık görünmeyecektir.
Okulo, kiu rigardis lin, ne plu vidos lin; Lia loko lin ne plu vidos.
Çocukları yoksulların lütfunu dileyecek, Malını kendi eliyle geri verecektir.
Liaj filoj kurados almozpetante, Kaj liaj manoj redonos lian havaĵon.
Kemiklerini dolduran gençlik ateşi Kendisiyle birlikte toprakta yatacak.
Liaj ostoj estos punitaj pro la pekoj de lia juneco, Kaj tio kuŝiĝos kune kun li en la polvo.
“Kötülük ağzında tatlı gözükse, Onu dilinin altına gizlese bile,
Se la malbono estas dolĉa en lia buŝo, Li kaŝas ĝin sub sia lango,
Tutsa, bırakmasa, Damağının altına saklasa bile,
Li flegas ĝin kaj ne forlasas ĝin, Kaj retenas ĝin sur sia palato:
Yediği yiyecek midesinde ekşiyecek, İçinde kobra zehirine dönüşecek.
Tiam lia manĝaĵo renversiĝos en liaj internaĵoj, Fariĝos galo de aspidoj interne de li.
Yuttuğu servetleri kusacak, Tanrı onları midesinden çıkaracak.
Li englutis havaĵon, sed li ĝin elvomos; El lia ventro Dio ĝin elpelos.
Kobra zehiri emecek, Engereğin zehir dişi onu öldürecek.
Venenon de aspidoj li suĉos; Lango de vipuro lin mortigos.
Akarsuların, bal ve ayran akan derelerin Sefasını süremeyecek.
Li ne vidos fluojn nek riverojn, Torentojn de mielo kaj de butero.
Zahmetle kazandığını Yemeden geri verecek, Elde ettiği kazancın tadını çıkaramayacak.
Li redonos tion, kion li pene akiris, kaj li tion ne englutos; Kiel ajn granda estas lia havaĵo, li ĝin fordonos kaj ne ĝuos ĝin.
Çünkü yoksulları ezip yüzüstü bıraktı, Kendi yapmadığı evi zorla aldı.
Ĉar li premis kaj forlasis la senhavulojn, Li rabis al si domon, kiun li ne konstruis.
“Hırsı yüzünden rahat nedir bilmedi, Serveti onu kurtaramayacak.
Ĉar lia interno ne estis trankvila, Tial li ne savos tion, kio estis por li kara.
Yediğinden artakalan olmadı, Bu yüzden bolluğu uzun sürmeyecek.
Nenion restigis lia manĝemeco; Tial lia bonstato ne estos longedaŭra.
Varlık içinde yokluk çekecek, Sıkıntı tepesine binecek.
Malgraŭ lia abundeco, li estos premata; Ĉiaspecaj suferoj trafos lin.
Karnını tıka basa doyurduğunda, Tanrı kızgın öfkesini ondan çıkaracak, Üzerine gazap yağdıracak.
Por plenigi lian ventron, Li sendos sur lin la flamon de Sia kolero, Kaj pluvigos sur lin Sian furiozon.
Demir silahtan kaçacak olsa, Tunç ok onu delip geçecek.
Se li forkuros de batalilo fera, Trafos lin pafarko kupra.
Çekilince ok sırtından, Parıldayan ucu ödünden çıkacak, Dehşet çökecek üzerine.
Nudigita glavo trairos lian korpon, Kaj la fulmo de lia turmentilo venos sur lin kun teruro.
Koyu karanlık onun hazinelerini gözlüyor. Körüklenmemiş ateş onu yiyip bitirecek, Çadırında artakalanı tüketecek.
Nenia mallumo povos kaŝi liajn trezorojn; Lin konsumos fajro ne disblovata; Malbone estos al tiu, kiu restos en lia tendo.
Suçunu gökler açığa çıkaracak, Yeryüzü ona karşı ayaklanacak.
La ĉielo malkovros liajn malbonagojn, Kaj la tero leviĝos kontraŭ lin.
Varlığını seller, Azgın sular götürecek Tanrı’nın öfkelendiği gün.
Malaperos la greno el lia domo, Disŝutita ĝi estos en la tago de Lia kolero.
Budur kötünün Tanrı’dan aldığı pay, Budur Tanrı’nın ona verdiği miras.”
Tia estas de Dio la sorto de homo malpia, Kaj la heredaĵo destinita por li de Dio.