Job 11

Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:
Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:
“Bunca söz yanıtsız mı kalsın? Çok konuşan haklı mı sayılsın?
Ĉu kontraŭ multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj ĉu tiu, kiu multe parolas, estas prava?
Saçmalıkların karşısında sussun mu insanlar? Sen alay edince kimse seni utandırmasın mı?
Ĉu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?
Tanrı’ya, ‘İnancım arıdır’ diyorsun, ‘Senin gözünde temizim.’
Vi diras: Mia opinio estas ĝusta, Kaj mi estas pura antaŭ Viaj okuloj.
Ama keşke Tanrı konuşsa, Sana karşı ağzını açsa da,
Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaŭ vi Siajn lipojn,
Bilgeliğin sırlarını bildirse! Çünkü bilgelik çok yönlüdür. Bil ki, Tanrı günahlarından bazılarını unuttu bile.
Kaj malkaŝus antaŭ vi la sekretojn de la saĝo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne ĉiujn viajn pekojn Dio rememoras.
“Tanrı’nın derin sırlarını anlayabilir misin? Her Şeye Gücü Yeten’in sınırlarına ulaşabilir misin?
Ĉu vi povas eltrovi la esencon de Dio? Ĉu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?
Onlar gökler kadar yüksektir, ne yapabilirsin? Ölüler diyarından derindir, nasıl anlayabilirsin?
Tio estas pli alta ol la ĉielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol Ŝeol; Kion vi povas ekscii?
Ölçüleri yeryüzünden uzun, Denizden geniştir.
Pli longa ol la tero estas ĝia mezuro, Kaj pli larĝa ol la maro.
“Gelip seni hapsetse, mahkemeye çağırsa, Kim O’na engel olabilir?
Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros juĝon, Tiam kiu repuŝos Lin?
Çünkü O yalancıları tanır, Kötülüğü görür de dikkate almaz mı?
Ĉar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.
Ne zaman yaban eşeği insan doğurursa, Aptal da o zaman sağduyulu olur.
Eĉ vanta homo devas kompreni, Eĉ homo, kiu naskiĝis sovaĝulo.
“O’na yüreğini adar, Ellerini açarsan,
Se vi aranĝas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;
İşlediğin günahı kendinden uzaklaştırır, Çadırında haksızlığa yer vermezsen,
Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonaĵoj resti en via tendo:
Utanmadan başını kaldırır, Sağlam ve korkusuz olabilirsin.
Tiam vi povos levi vian vizaĝon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.
Sıkıntılarını unutur, Akıp gitmiş sular gibi anarsın onları.
Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros ĝin kiel forfluintan akvon.
Yaşamın öğlen güneşinden daha parlak olur, Karanlık sabaha döner.
Kaj via vivo leviĝos pli hele ol la tagmezo, La mallumo fariĝos kiel mateno.
Güven duyarsın, çünkü umudun olur, Çevrene bakıp güvenlik içinde yatarsın.
Kaj vi estos trankvila, ĉar ekzistas espero; Vi rigardos ĉirkaŭen, kaj iros dormi en sendanĝereco.
Uzanırsın, korkutan olmaz, Birçokları senden lütuf diler.
Vi kuŝos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj serĉos vian favoron.
Ama kötülerin gözlerinin feri sönecek, Kaçacak yer bulamayacaklar, Tek umutları son soluklarını vermek olacak.”
Sed la okuloj de malpiuloj konsumiĝos, Pereos por ili la rifuĝo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.