II Samuel 22

RAB, Davut’u bütün düşmanlarının ve Saul’un elinden kurtardığı gün Davut RAB’be şu ezgiyi okudu.

Kaj David eldiris antaŭ la Eternulo la vortojn de la sekvanta kanto, kiam la Eternulo lin savis el la manoj de ĉiuj liaj malamikoj kaj el la mano de Saul.

Şöyle dedi: “RAB benim kayam, sığınağım, kurtarıcımdır,

Li diris: La Eternulo estas mia Roko, kaj mia fortikaĵo, kaj mia Savanto.

Tanrım, kayamdır, O’na sığınırım, Kalkanım, güçlü kurtarıcım, Korunağım, sığınacak yerimdir. Kurtarıcım, zorbalıktan beni sen kurtarırsın!

Dion, mian Rokon, mi fidas; Mia ŝildo, kaj la korno de mia savo, mia fortigo, kaj mia rifuĝejo; Mia Savanto, kiu helpas min kontraŭ maljusteco.

Övgüye değer RAB’be seslenir, Kurtulurum düşmanlarımdan.

Mi vokas al la Eternulo, la glorinda; Kaj mi saviĝas de miaj malamikoj.

Çünkü ölüm dalgaları beni kuşattı, Yıkım selleri bastı,

Ĉar ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Torentoj pereigaj min teruris;

Ölüler diyarının bağları sardı, Ölüm tuzakları çıktı karşıma.

La ŝnuroj de Ŝeol min ĉirkaŭis; La retoj de la morto min atingis.

Sıkıntı içinde RAB’be yakardım, Tanrım’a seslendim. Tapınağından sesimi duydu, Haykırışım kulaklarına ulaştı.

En mia premiteco mi vokis la Eternulon, Kaj al mia Dio mi vokis; Kaj el Sia templo Li aŭdis mian voĉon, Kaj mia krio atingis Liajn orelojn.

O zaman yeryüzü sarsılıp sallandı, Titreyip sarsıldı göklerin temelleri, Çünkü RAB öfkelenmişti.

Ektremis kaj ekskuiĝis la tero, La fundamentoj de la ĉielo ekmoviĝis Kaj ekŝanceliĝis, ĉar Li koleris.

Burnundan duman yükseldi, Ağzından kavurucu ateş Ve korlar fışkırdı.

Leviĝis fumo el Lia nazo, Kaj ekstermanta fajro el Lia buŝo; Karboj ekflamis de ĝi.

Kara buluta basarak Gökleri yarıp indi.

Li klinis la ĉielon kaj iris malsupren, Kaj densa mallumo estis sub Liaj piedoj.

Bir Keruv’a binip uçtu, Rüzgarın kanatları üstünde belirdi.

Kaj Li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis, Kaj Li portiĝis sur la flugiloj de la vento.

Karanlığı örtündü, Kara bulutları kendine çardak yaptı.

Li ĉirkaŭigis Sin per mallumo kiel per tendo, Per densaj nuboj, plenaj de akvo.

Varlığının parıltısından Korlar savruluyordu.

De la brilo antaŭ Li Ekbrulis karboj per fajro.

RAB göklerden gürledi, Duyurdu sesini Yüceler Yücesi.

El la ĉielo ektondris la Eternulo, Kaj la Plejaltulo aŭdigis Sian voĉon.

Savurup oklarını düşmanlarını dağıttı, Şimşek çaktırarak onları şaşkına çevirdi.

Li ĵetis sagojn, kaj dispelis ilin; fulmon, kaj konfuzis ilin.

RAB’bin azarlamasından, Burnundan çıkan güçlü soluktan, Denizin dibi göründü, Yeryüzünün temelleri açığa çıktı.

Kaj malkovriĝis la kuŝujoj de la maro, Nudiĝis la fundamentoj de la universo, De la minaca voĉo de la Eternulo, De la kolera spirado de Lia nazo.

RAB yukarıdan elini uzatıp tuttu, Çıkardı beni derin sulardan.

Li etendas el supre la brakon, kaj prenas min; Li eltiras min el grandaj akvoj;

Beni zorlu düşmanımdan, Benden nefret edenlerden kurtardı, Çünkü onlar benden daha güçlüydü.

Li savas min de mia potenca malamiko, De miaj malamantoj, ĉar ili estas pli fortaj ol mi.

Felaket günümde karşıma dikildiler, Ama RAB bana destek oldu.

Ili atingis min en la tago de mia malfeliĉo; Sed la Eternulo fariĝis mia subteno.

Beni huzura kavuşturdu, Kurtardı, çünkü benden hoşnut kaldı.

Kaj Li elkondukis min en vastan lokon; Li liberigis min, ĉar Li estas favora al mi.

RAB doğruluğumun karşılığını verdi, Beni temiz ellerime göre ödüllendirdi.

La Eternulo rekompencas min laŭ mia justeco; Laŭ la pureco de miaj manoj Li repagas al mi.

Çünkü RAB’bin yolunda yürüdüm, Tanrım’dan uzaklaşarak kötülük yapmadım.

Ĉar mi min tenis je la vojoj de la Eternulo, Kaj mi ne faris malbonon antaŭ mia Dio.

O’nun bütün ilkelerini göz önünde tuttum, Kurallarından ayrılmadım.

Ĉar ĉiuj Liaj leĝoj estis antaŭ mi, Kaj Liajn ordonojn mi ne forigis de mi.

O’nun önünde kusursuzdum, Suç işlemekten sakındım.

Mi estis senkulpa antaŭ Li, Kaj mi gardis min, ke mi ne peku.

Bu yüzden RAB beni doğruluğuma Ve gözünde pak yaşayışıma göre ödüllendirdi.

Kaj la Eternulo rekompencis min laŭ mia justeco, Laŭ mia pureco antaŭ Liaj okuloj.

Sadık kuluna sadakat gösterir, Kusursuz olana kusursuz davranırsın.

Kun favorkorulo Vi estas favorkora, Kun piulo Vi estas pia;

Pak olanla pak olur, Eğriye eğri davranırsın.

Kun purulo Vi agas laŭ lia pureco, Kaj kun maliculo laŭ lia maliceco.

Alçakgönüllüleri kurtarır, Gururluları gözler, gururunu kırarsın.

Popolon humilan Vi helpas; Kaj per Viaj okuloj Vi malaltigas la fierulojn.

Ya RAB, ışığım sensin! Karanlığımı aydınlatırsın.

Ĉar Vi estas mia lumilo, ho Eternulo; La Eternulo lumigas mian mallumon.

Desteğinle akıncılara saldırır, Seninle surları aşarım, Tanrım.

Ĉar kun Vi mi forkurigas militistaron; Kun mia Dio mi transsaltas muron.

Tanrı’nın yolu kusursuzdur, RAB’bin sözü arıdır. O kendisine sığınan herkesin kalkanıdır.

La vojo de Dio estas perfekta; La parolo de la Eternulo estas tute pura; Li estas ŝildo por ĉiuj, kiuj Lin fidas.

Var mı RAB’den başka tanrı? Tanrımız’dan başka kaya var mı?

Ĉar kiu estas Dio, krom la Eternulo? Kaj kiu estas Roko, krom nia Dio?

Sığınağım Tanrı’dır, Yolumu doğru kılan O’dur.

Dio fortikigas min per forto; Kaj Li perfektigas mian vojon.

[] Ayaklar verdi bana, geyiklerinki gibi, Doruklarda tutar beni.

Li similigas miajn piedojn al cervaj, Kaj starigas min sur miaj altaĵoj.

Bana savaşmayı öğretti, Kollarımla tunç bir yayı gereyim diye.

Li instruas mian manon militi, Kaj miajn brakojn streĉi kupran pafarkon.

Bana zafer kalkanını bağışlarsın, Alçakgönüllülüğün beni yüceltir.

Vi donis al mi la ŝildon de Via savo; Kaj Via favoro min grandigas.

Bastığım yerleri genişletirsin, Burkulmaz bileklerim.

Vi larĝigas mian paŝon sub mi, Por ke ne ŝanceliĝu miaj piedoj.

Düşmanlarımı kovalayıp yok ettim, Hepsi yok olmadan geri dönmedim.

Mi persekutas miajn malamikojn, kaj ekstermas ilin; Kaj mi ne revenas, ĝis mi ilin pereigas.

Onları ezip yok ettim, kalkamaz oldular, Ayaklarımın altına serildiler.

Mi pereigas kaj frakasas ilin, ke ili ne povas plu leviĝi; Ili falas sub miajn piedojn.

Savaş için beni güçle donattın, Bana başkaldıranları önümde yere serdin.

Vi ĉirkaŭzonas min per forto por la milito; Miajn atakintojn Vi ĵetas sub min.

Düşmanlarımı kaçmak zorunda bıraktın, Benden nefret edenleri yok ettim.

Vi forkurigas de mi miajn malamikojn, Kaj miajn malamantojn mi ekstermas.

Feryat ettiler, ama kurtaran çıkmadı; RAB’bi çağırdılar, ama O yanıt vermedi.

Ili rigardas ĉirkaŭen, sed ne venas helpanto; Al la Eternulo, sed Li ne respondas al ili.

Yerin tozu gibi onları ezdim, Sokak çamuru gibi ayağımın altında çiğnedim.

Mi disfrotas ilin simile al polvo de la tero; Kiel stratan koton mi ilin disbatas kaj dispremas.

Halkımın çekişmelerinden beni kurtardın, Uluslara önder olarak beni korudun, Tanımadığım halklar bana kulluk ediyor.

Vi savas min de la ribeloj de mia popolo; Vi gardas min, ke mi estu ĉefo super la nacioj; Popolo, kiun mi ne konas, servas min.

Yabancılar bana boyun eğiyor, Duyar duymaz sözümü dinliyorlar.

Aligentuloj respektegas min; Ili obeas min per atentaj oreloj.

Yabancıların betleri benizleri attı, Titreyerek çıkıyorlar kalelerinden.

Aligentuloj senfortiĝas, Kaj kuras terurite el siaj fortikaĵoj.

RAB yaşıyor! Kayam’a övgüler olsun! Yücelsin kurtarıcım, Kayam Tanrım!

Vivas la Eternulo; kaj benata estu mia Roko; Alte glorata estu mia Dio, la Roko de mia savo:

O’dur öcümü alan, Halkları bana bağımlı kılan.

Tiu Dio, kiu donas al mi venĝon Kaj submetas al mi popolojn;

Düşmanlarımdan kurtarır, Başkaldıranlardan üstün kılar beni, Zorbaların elinden alır.

Kiu forkondukas min de miaj malamikoj, Altigas min super miaj atakintoj, Kaj savas min de perfortulo.

[] Bunun için uluslar arasında sana şükredeceğim, ya RAB, Adını ilahilerle öveceğim.

Tial mi gloras Vin, ho Eternulo, inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantas.

RAB kralını büyük zaferlere ulaştırır, Meshettiği krala, Davut’a ve soyuna Sonsuza dek sevgi gösterir.”

Li donas grandan helpon al Sia reĝo, Kaj faras favoraĵon al Sia sanktoleito, Al David kaj al lia idaro, por eterne.