Psalms 120

Sıkıntıya düşünce RAB’be seslendim; Yanıtladı beni.

Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.

Ya RAB, kurtar canımı yalancı dudaklardan, Aldatıcı dillerden!

O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.

Ey aldatıcı dil, RAB ne verecek sana, Daha ne verecek?

Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?

Yiğidin sivri oklarıyla Retem çalısından alevli korlar!

Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.

Vay bana, Meşek’te garip kaldım sanki, Kedar çadırları arasında oturdum.

O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.

Fazla kaldım Barıştan nefret edenler arasında.

Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.

Ben barış yanlısıyım, Ama söze başladığımda, Onlar savaşa kalkıyor!

Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.