Psalms 91

Yüceler Yücesi’nin barınağında oturan, Her Şeye Gücü Yeten’in gölgesinde barınır.

Den der sidder i den Højestes Skjul og dvæler i den Almægtiges Skygge,

“O benim sığınağım, kalemdir” derim RAB için, “Tanrım’dır, O’na güvenirim.”

siger til HERREN: Min Tilflugt, min Klippeborg, min Gud, på hvem jeg stoler.

Çünkü O seni avcı tuzağından, Ölümcül hastalıktan kurtarır.

Thi han frier dig fra Fuglefængerens Snare, fra ødelæggende Pest;

Seni kanatlarının altına alır, Onların altına sığınırsın. O’nun sadakati senin kalkanın, siperin olur.

han dækker dig med sine Fjedre, under hans Vinger finder du Ly, hans Trofasthed er Skjold og Værge.

Ne gecenin dehşetinden korkarsın, Ne gündüz uçan oktan, Ne karanlıkta dolaşan hastalıktan, Ne de öğleyin yok eden kırgından.

Du frygter ej Nattens Rædsler, ej Pilen der flyver om Dagen

Ne gecenin dehşetinden korkarsın, Ne gündüz uçan oktan, Ne karanlıkta dolaşan hastalıktan, Ne de öğleyin yok eden kırgından.

ej Pesten, der sniger i Mørke, ej Middagens hærgende Sot.

Yanında bin kişi, Sağında on bin kişi kırılsa bile, Sana dokunmaz.

Falder end tusinde ved din Side, ti Tusinde ved din højre Hånd, til dig når det ikke hen;

Sen yalnız kendi gözlerinle seyredecek, Kötülerin cezasını göreceksin.

du ser det kun med dit Øje, er kun Tilskuer ved de gudløses Straf;

Sen RAB’bi kendine sığınak, Yüceler Yücesi’ni konut edindiğin için,

(thi du, HERRE, er min Tilflugt) den Højeste tog du til Bolig.

Başına kötülük gelmeyecek, Çadırına felaket yaklaşmayacak.

Der times dig intet ondt, dit Telt kommer Plage ej nær;

[] Çünkü Tanrı meleklerine buyruk verecek, Gideceğin her yerde seni korusunlar diye.

thi han byder sine Engle at vogte dig på alle dine Veje;

[] Elleri üzerinde taşıyacaklar seni, Ayağın bir taşa çarpmasın diye.

de skal bære dig på deres Hænder, at du ikke skal støde din Fod på nogen Sten;

[] Aslanın, kobranın üzerine basıp geçeceksin, Genç aslanı, yılanı çiğneyeceksin.

du skal træde på Slanger og Øgler, trampe på Løver og Drager.

“Beni sevdiği için Onu kurtaracağım” diyor RAB, “Beni iyi tanıdığı için Ona kale olacağım.

"Da han klynger sig til mig, frier jeg ham ud, jeg bjærger ham, thi han kender mit Navn;

Bana seslenince onu yanıtlayacağım, Sıkıntıda onun yanında olacağım, Kurtarıp yücelteceğim onu.

kalder han på mig, svarer jeg ham, i Trængsel er jeg hos ham, jeg frier ham og giver ham Ære:

Onu uzun ömürle doyuracak, Ona kurtarışımı göstereceğim.”

med et langt Liv mætter jeg ham og lader ham skue min Frelse!"