Psalms 9

Ya RAB, bütün yüreğimle sana şükredeceğim, Yaptığın harikaların hepsini anlatacağım.

(Til sangmesteren. Al-mut-labben. En Salme af David.) Jeg vil takke HERREN af hele mit Hjerte, kundgøre alle dine Undere,

Sende sevinç bulacak, coşacağım, Adını ilahilerle öveceğim, ey Yüceler Yücesi!

glæde og fryde mig i dig, lovsynge dit Navn, du Højeste,

Düşmanlarım geri çekilirken, Sendeleyip ölüyorlar senin önünde.

fordi mine Fjender veg, faldt og forgik for dit Åsyn.

Çünkü hakkımı, davamı sen savundun, Adil yargıç olarak tahta oturdun.

Thi du hævded min Ret og min Sag, du sad på Tronen som Retfærds Dommer.

Ulusları azarladın, kötüleri yok ettin, Sonsuza dek adlarını sildin.

Du trued ad Folkene, rydded de gudløse ud, deres Navn har du slettet for evigt.

Yok olup gitti düşmanlar sonsuza dek, Kökünden söktün kentlerini, Anıları bile silinip gitti.

Fjenden er borte, lagt øde for stedse, du omstyrted Byer, de mindes ej mer.

Oysa RAB sonsuza dek egemenlik sürer, Yargı için kurmuştur tahtını;

Men HERREN troner evindelig, han rejste sin Trone til Dom,

O yönetir doğrulukla dünyayı, O yargılar adaletle halkları.

skal dømme Verden med Retfærd, fælde Dom over Folkefærd med Ret.

RAB ezilenler için bir sığınak, Sıkıntılı günlerde bir kaledir.

HERREN blev de fortryktes Tilflugt, en Tilflugt i Trængselstider;

Seni tanıyanlar sana güvenir, Çünkü sana yönelenleri hiç terk etmedin, ya RAB.

og de stoler på dig, de, som kender dit Navn, thi du svigted ej dem, der søgte dig, HERRE.

Siyon’da oturan RAB’bi ilahilerle övün! Yaptıklarını halklar arasında duyurun!

Lovsyng HERREN, der bor på Zion, kundgør blandt Folkene, hvad han har gjort!

Çünkü dökülen kanın hesabını soran anımsar, Ezilenlerin feryadını unutmaz.

Thi han, der hævner Blodskyld, kom dem i Hu, han glemte ikke de armes Råb:

Acı bana, ya RAB! Ey beni ölümün eşiğinden kurtaran, Benden nefret edenler yüzünden çektiğim sıkıntıya bak!

"HERRE, vær nådig, se, hvad jeg lider af Avindsmænd, du, som løfter mig op fra Dødens Porte,

Öyle ki, övgüye değer işlerini anlatayım, Siyon Kenti’nin kapılarında Sağladığın kurtuluşla sevineyim.

at jeg kan kundgøre al din Pris, juble over din Frelse i Zions Datters Porte!"

Uluslar kendi kazdıkları kuyuya düştü, Ayakları gizledikleri ağa takıldı.

Folkene sank i Graven, de grov, deres Fod blev hildet i Garnet, de satte.

Adil yargılarıyla RAB kendini gösterdi, Kötüler kendi kurdukları tuzağa düştü. Higayon sela

HERREN blev åbenbar, holdt Dom, den gudløse hildedes i sine Hænders Gerning. - Higgajon Sela.

Kötüler ölüler diyarına gidecek, Tanrı’yı unutan bütün uluslar...

Til Dødsriget skal de gudløse fare, alle Folk, der ej kommer Gud i Hu.

Ama yoksul büsbütün unutulmayacak, Mazlumun umudu sonsuza dek kırılmayacak.

Thi den fattige glemmes ikke for evigt, ej skuffes evindelig ydmyges Håb.

Kalk, ya RAB! İnsan galip çıkmasın, Huzurunda yargılansın uluslar!

Rejs dig, HERRE, lad ikke Mennesker få Magten, lad Folkene dømmes for dit Åsyn;

Onlara dehşet saç, ya RAB! Sadece insan olduklarını bilsin uluslar. Sela

HERRE, slå dem med Rædsel, lad Folkene kende, at de er Mennesker! - Sela.