Psalms 61

Ey Tanrı, yakarışımı işit, Duama kulak ver!

(Til sangmesteren. Til strengespil. Af David.) Hør, o Gud, på mit råb og lyt til min bøn!

Sana seslenirim yeryüzünün öbür ucundan, Yüreğime hüzün çökünce. Erişemeyeceğim yüksek bir kayaya çıkar beni,

Fra Jordens Ende råber jeg til dig. Når mit Hjerte vansmægter, løft mig da op på en Klippe,

Çünkü sen benim için sığınak, Düşmana karşı güçlü bir kule oldun.

led mig, thi du er min Tilflugt, et mægtigt Tårn til Værn imod Fjenden.

Çadırında sonsuza dek oturmak Ve kanatlarının gölgesine sığınmak isterim. Sela

Lad mig evigt bo som Gæst i dit Telt, finde Tilflugt i dine Vingers Skjul! - Sela.

Çünkü sen, ey Tanrı, adaklarımı duydun, Adından korkanların mirasını bana verdin.

Ja du, o Gud, har hørt mine Løfter, opfyldt deres Ønsker, der frygter dit Navn.

Kralın günlerine gün kat, Yılları yüzyıllar olsun!

Til Kongens Dage lægger du Dage, hans År skal være fra Slægt til Slægt.

Tanrı’nın huzurunda sonsuza dek tahtında otursun; Onu sevgin ve sadakatinle koru!

Han skal trone evigt for Guds Åsyn; send Nåde og Sandhed til at bevare ham!

O zaman adını hep ilahilerle öveceğim, Her gün adaklarımı yerine getireceğim.

Da vil jeg evigt love dit Navn og således Dag efter Dag indfri mine Løfter.