Psalms 26

Beni haklı çıkar, ya RAB, Çünkü dürüst bir yaşam sürdüm; Sarsılmadan RAB’be güvendim.

(Af David.) Skaf mig ret, o HERRE, thi jeg vandrer i Uskyld, stoler på HERREN uden at vakle.

Dene beni, ya RAB, sına; Duygularımı, düşüncelerimi yokla.

Ransag mig, HERRE, og prøv mig, gransk mine Nyrer og mit Hjerte;

Çünkü sevgini hep göz önünde tutuyor, Senin gerçeğini yaşıyorum ben.

thi din Miskundhed står mig for Øje, jeg vandrer i din Sandhed.

Yalancılarla oturmam, İkiyüzlülerin suyuna gitmem.

Jeg tager ej Sæde blandt Løgnere, blandt falske kommer jeg ikke.

Kötülük yapanlar topluluğundan nefret ederim, Fesatçıların arasına girmem.

Jeg hader de ondes Forsamling, hos gudløse sidder jeg ej.

Suçsuzluğumu göstermek için ellerimi yıkar, Sunağının çevresinde dönerim, ya RAB,

Jeg tvætter mine Hænder i Renhed, at jeg kan vandre omkring dit Alter, HERRE,

Yüksek sesle şükranımı duyurmak Ve bütün harikalarını anlatmak için.

for at istemme Takkesang, fortælle om alle dine Undere.

Severim, ya RAB, yaşadığın evi, Görkeminin bulunduğu yeri.

HERRE, jeg elsker dit Hus, det Sted, hvor din Herlighed bor.

Günahkârların, Eli kanlı adamların yanısıra canımı alma.

Bortriv ikke min Sjæl med Syndere, mit Liv med blodstænkte Mænd,

Onların elleri kötülük aletidir, Sağ elleri rüşvet doludur.

i hvis Hænder er Skændselsdåd, hvis højre er fuld af Bestikkelse.

Ama ben dürüst yaşarım, Kurtar beni, lütfet bana!

Jeg har jo vandret i Uskyld, forløs mig og vær mig nådig!

Ayağım emin yerde duruyor. Topluluk içinde sana övgüler sunacağım, ya RAB.

Min Fod står på den jævne Grund, i Forsamlinger vil jeg love HERREN.