Psalms 16

Koru beni, ey Tanrı, Çünkü sana sığınıyorum.

(En miktam af David.) Vogt mig, Gud, thi jeg lider på dig!

RAB’be dedim ki, “Efendim sensin. Senden öte mutluluk yok benim için.”

Jeg siger til HERREN: "Du er min Herre; jeg har ikke andet Gode end dig.

Ülkedeki kutsallara gelince, Soyludur onlar, biricik zevkim onlardır.

De hellige, som er i Landet, de er de herlige, hvem al min Hu står til."

Başka ilahların ardınca koşanların derdi artacak. Onların kan sunularını dökmeyeceğim, Adlarını ağzıma almayacağım.

Mange Kvaler rammer dem, som vælger en anden Gud; deres Blodofre vil jeg ikke udgyde, ej tage deres Navn i min Mund.

Benim payıma, Benim kâseme düşen sensin, ya RAB; Yaşamım senin ellerinde.

HERREN er min tilmålte Del og mit Bæger. Du holder min Arvelod i Hævd.

Payıma ne güzel yerler düştü, Ne harika bir mirasım var!

Snorene faldt mig på liflige Steder, ja, en dejlig Arvelod tilfaldt mig.

Övgüler sunarım bana öğüt veren RAB’be, Geceleri bile vicdanım uyarır beni.

Jeg vil prise HERREN, der gav mig Råd, mine Nyrer maner mig, selv om Natten.

[] Gözümü RAB’den ayırmam, Sağımda durduğu için sarsılmam.

Jeg har altid HERREN for Øje, han er ved min højre, jeg rokkes ikke.

Bu nedenle içim sevinç dolu, yüreğim coşuyor, Bedenim güven içinde.

Derfor glædes mit Hjerte, min Ære jubler, endogså mit Kød skal bo i Tryghed.

[] Çünkü sen beni ölüler diyarına terk etmezsin, Sadık kulunun çürümesine izin vermezsin.

Thi Dødsriget giver du ikke min Sjæl, lader ikke din hellige skue Graven.

Yaşam yolunu bana bildirirsin. Bol sevinç vardır senin huzurunda, Sağ elinden mutluluk eksilmez.

Du lærer mig Livets Vej; man mættes af Glæde for dit Åsyn, Livsalighed er i din højre for evigt.