Psalms 144

Ellerime vuruşmayı, Parmaklarıma savaşmayı öğreten Kayam RAB’be övgüler olsun!

(Af David.) Lovet være HERREN, min Klippe, som oplærer mine hænder til Strid mine Fingre til Krig,

O’dur benim vefalı dostum, kalem, Kurtarıcım, kulem, Kalkanım, O’na sığınırım; O’dur halkları bana boyun eğdiren!

min Miskundhed og min Fæstning, min Klippeborg, min Frelser, mit Skjold og den, jeg lider på, som underlægger mig Folkeslag!

[] Ya RAB, insan ne ki, onu gözetesin, İnsan soyu ne ki, onu düşünesin?

HERRE, hvad er et Menneske, at du kendes ved det, et Menneskebarn, at du agter på ham?

İnsan bir soluğu andırır, Günleri geçici bir gölge gibidir.

Mennesket er som et Åndepust, dets Dage som svindende Skygge.

Ya RAB, gökleri yar, aşağıya in, Dokun dağlara, tütsünler.

HERRE, sænk din Himmel, stig ned og rør ved Bjergene, så at de ryger;

Şimşek çaktır, dağıt düşmanı, Savur oklarını, şaşkına çevir onları.

slyng Lynene ud og adsplit Fjenderne, send dine Pile og indjag dem Rædsel;

Yukarıdan elini uzat, kurtar beni; Çıkar derin sulardan, Al eloğlunun elinden.

udræk din Hånd fra det høje, fri og frels mig fra store Vande,

Onların ağzı yalan saçar, Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.

fra fremmedes Hånd, de, hvis Mund taler Løgn, hvis højre er Løgnehånd.

Ey Tanrı, sana yeni bir ezgi söyleyeyim, Seni on telli çenkle, ilahilerle öveyim.

Gud, jeg vil synge dig en ny Sang, lege for dig på tistrenget Harpe,

Sensin kralları zafere ulaştıran, Kulun Davut’u kötülük kılıcından kurtaran.

du, som giver Konger Sejr og udfrier David, din Tjener.

Kurtar beni, özgür kıl Eloğlunun elinden. Onların ağzı yalan saçar, Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.

Fri mig fra det onde Sværd, frels mig fra fremmedes Hånd, de, hvis Mund taler Løgn, hvis højre er Løgnehånd.

O zaman gençliğinde Sağlıklı yetişen fidan gibi olacak oğullarımız, Sarayın oymalı sütunları gibi olacak kızlarımız.

I Ungdommen er vore Sønner som højvoksne Planter, vore Døtre er som Søjler, udhugget i Tempelstil;

Her türlü ürünle dolup taşacak ambarlarımız; Binlerce, on binlerce yavrulayacak Çayırlarda davarlarımız.

vore Forrådskamre er fulde, de yder Forråd på, Forråd, vore Hjorde føder Tusinder, Titusinder på vore Marker,

Semiz olacak sığırlarımız; Surlarımıza gedik açılmayacak, İnsanlarımız sürgün edilmeyecek, Meydanlarımızda feryat duyulmayacak!

fede er vore Okser; intet Murbrud, ingen Udvandring, ingen Skrigen på Torvene.

Ne mutlu bunlara sahip olan halka! Ne mutlu Tanrısı RAB olan halka!

Saligt det Folk, der er således stedt, saligt det Folk, hvis Gud er HERREN!