Psalms 135

RAB’be övgüler sunun! RAB’bin adına övgüler sunun, Ey RAB’bin kulları! Ey sizler, RAB’bin Tapınağı’nda, Tanrımız’ın Tapınağı’nın avlularında hizmet edenler, Övgüler sunun!

Halleluja! Pris Herrens navn, pris det, I HERRENs Tjenere,

RAB’be övgüler sunun! RAB’bin adına övgüler sunun, Ey RAB’bin kulları! Ey sizler, RAB’bin Tapınağı’nda, Tanrımız’ın Tapınağı’nın avlularında hizmet edenler, Övgüler sunun!

som står i HERRENs Hus, i vor Guds Huses Forgårde!

RAB’be övgüler sunun, Çünkü RAB iyidir. Adını ilahilerle övün, Çünkü hoştur bu.

Pris HERREN, thi god er HERREN, lovsyng hans Navn, thi lifligt er det.

RAB kendine Yakup soyunu, Öz halkı olarak İsrail’i seçti.

Thi HERREN udvalgte Jakob, Israel til sin Ejendom.

Biliyorum, RAB büyüktür, Rabbimiz bütün ilahlardan üstündür.

Ja, jeg ved, at HERREN er stor, vor Herre er større end alle Guder.

RAB ne isterse yapar, Göklerde, yeryüzünde, Denizlerde, bütün derinliklerde.

HERREN gør alt, hvad han vil, i Himlene og på Jorden, i Have og alle Verdensdyb.

[] Yeryüzünün dört bucağından bulutlar yükseltir, Yağmur için şimşek çaktırır, Ambarlarından rüzgar estirir.

Han lader Skyer stige op fra Jordens Ende, får Lynene til at give Regn, sender Stormen ud fra sine Forrådskamre;

İnsanlardan hayvanlara dek Mısır’da ilk doğanları öldürdü.

han, som slog Ægyptens førstefødte, både Mennesker og Kvæg,

Ey Mısır, senin orta yerinde, Firavunla bütün görevlilerine Belirtiler, şaşılası işler gösterdi.

og sendte Tegn og Undere i din Midte, Ægypten, mod Farao og alle hans Folk;

Birçok ulusu bozguna uğrattı, Güçlü kralları öldürdü:

han, som fældede store Folk og veg så mægtige Konger,

Amorlu kral Sihon’u, Başan Kralı Og’u, Bütün Kenan krallarını.

Amoriternes konge Sion og Basans Konge Og, og alle Kana'ans Riger

Topraklarını mülk, Evet, mülk olarak halkı İsrail’e verdi.

og gav deres Land i Eje, i Eje til Israel, hans Folk.

Ya RAB, adın sonsuza dek sürecek, Bütün kuşaklar seni anacak.

HERRE, dit Navn er evigt, din Ihukommelse, HERRE, fra Slægt til Slægt,

RAB halkını haklı çıkarır, Kullarına acır.

thi Ret skaffer HERREN sit Folk og ynkes over sine Tjenere.

[] Ulusların putları altın ve gümüşten yapılmış, İnsan elinin eseridir.

Folkenes Billeder er Sølv og Guld, Værk af Menneskehænder;

Ağızları var, konuşmazlar, Gözleri var, görmezler,

de har Mund, men taler ikke, Øjne, men ser dog ej;

Kulakları var, duymazlar, Soluk alıp vermezler.

de har Ører, men hører ikke, ej heller er der Ånde i deres Mund.

Onları yapan, onlara güvenen herkes Onlar gibi olacak!

Som dem skal de, der laved dem, blive enhver, som stoler på dem.

Ey İsrail halkı, RAB’be övgüler sun! Ey Harun soyu, RAB’be övgüler sun!

Lov HERREN, Israels Hus, lov HERREN, Arons Hus,

Ey Levi soyu, RAB’be övgüler sun! RAB’be övgüler sunun, ey RAB’den korkanlar!

lov HERREN, Levis Hus, lov HERREN, I, som frygter HERREN!

Yeruşalim’de oturan RAB’be Siyon’dan övgüler sunulsun! RAB’be övgüler sunun!

Fra Zion være HERREN lovet, han, som bor i Jerusalem!