Psalms 112

Övgüler sunun RAB’be! Ne mutlu RAB’den korkan insana, O’nun buyruklarından büyük zevk alana!

Halleluja! Salig er den, der frygter Herren og ret har lyst til hans bud!

Soyu yeryüzünde güç kazanacak, Doğruların kuşağı kutsanacak.

Hans Æt bliver mægtig på Jord, den oprigtiges Slægt velsignes;

Bolluk ve zenginlik eksilmez evinden, Sonsuza dek sürer doğruluğu.

Velstand og Rigdom er i hans Hus, hans Retfærdighed varer evindelig.

Karanlıkta ışık doğar dürüstler için, Lütfeden, sevecen, doğru insanlar için.

For den oprigtige oprinder Lys i Mørke; han er mild, barmhjertig retfærdig.

Ne mutlu eli açık olan, ödünç veren, İşlerini adaletle yürüten insana!

Salig den, der ynkes og låner ud og styrer sine Sager med Ret;

Asla sarsılmaz, Sonsuza dek anılır doğru insan.

thi han rokkes aldrig i Evighed, den retfærdige ihukommes for evigt;

Kötü haberden korkmaz, Yüreği sarsılmaz, RAB’be güvenir.

han frygter ikke for onde Tidender, hans Hjerte er trøstigt i Tillid, til HERREN;

Gözü pektir, korku nedir bilmez, Sonunda düşmanlarının yenilgisini görür.

fast er hans Hjerte og uden Frygt, indtil han skuer sine Fjender med Fryd;

[] Armağanlar dağıttı, yoksullara verdi; Doğruluğu sonsuza dek kalıcıdır, Gücü ve saygınlığı artar.

til fattige deler han rundhåndet ud, hans Retfærdighed varer evindelig; med Ære løfter hans Horn sig.

Kötü kişi bunu görünce kudurur, Dişlerini gıcırdatır, kendi kendini yer, bitirir. Kötülerin dileği boşa çıkar.

Den gudløse ser det og græmmer sig, skærer Tænder og går til Grunde; de gudløses Attrå bliver til intet.