Proverbs 9

Bilgelik kendi evini yaptı, Yedi direğini yonttu.

Visdommen bygged sig Hus, rejste sig støtter syv,

Hayvanlarını kesti, Şarabını hazırlayıp sofrasını kurdu.

slagted sit Kvæg og blanded sin Vin, hun har også dækket sit Bord;

Kentin en yüksek noktalarına gönderdiği Hizmetçileri aracılığıyla herkesi çağırıyor:

hun har sendt sine Terner ud, byder ind på Byens højeste Steder:

“Kim safsa buraya gelsin” diyor. Sağduyudan yoksun olanlara da, “Gelin, yiyeceklerimi yiyin, Hazırladığım şaraptan için” diyor.

Hvo som er tankeløs, han komme hid, jeg taler til dem, som er uden Vid:

“Kim safsa buraya gelsin” diyor. Sağduyudan yoksun olanlara da, “Gelin, yiyeceklerimi yiyin, Hazırladığım şaraptan için” diyor.

Kom og smag mit Brød og drik den Vin, jeg har blandet!

“Saflığı bırakın da yaşayın, Aklın yolunu izleyin.

Lad Tankeløshed fare, så skal I leve, skrid frem ad Forstandens Vej!

“Alaycıyı paylayan aşağılanmayı hak eder, Kötü kişiyi azarlayan hakarete uğrar.

Tugter man en Spotter, henter man sig Hån; revser man en gudløs, høster man Skam;

Alaycıyı azarlama, yoksa senden nefret eder. Bilge kişiyi azarlarsan, seni sever.

revs ikke en Spotter, at han ikke skal hade dig, revs den vise, så elsker han dig;

Bilge kişiyi eğitirsen Daha bilge olur, Doğru kişiye öğretirsen bilgisini artırır.

giv til den vise, så bliver han visere, lær den retfærdige, så øges hans Viden.

[] RAB korkusudur bilgeliğin temeli. Akıl Kutsal Olan’ı tanımaktır.

HERRENs Frygt er Visdoms Grundlag, at kende den HELLIGE, det er Forstand.

Benim sayemde günlerin çoğalacak, Ömrüne yıllar katılacak.

Thi mange bliver ved mig dine Dage, dine Livsårs Tal skal øges.

Bilgeysen, bilgeliğinin yararı sanadır, Alaycı olursan acısını yalnız sen çekersin.”

Er du viis, er det til Gavn for dig selv; spotter du, bærer du ene Følgen!

Akılsız kadın yaygaracı Ve saftır, hiçbir şey bilmez.

Dårskaben, hun slår sig løs og lokker og kender ikke til Skam;

Evinin kapısında, Kentin en yüksek yerinde bir iskemleye oturur; Yoldan geçenleri, Kendi yollarından gidenleri çağırmak için,

hun sidder ved sit Huses indgang, troner på Byens Høje

Evinin kapısında, Kentin en yüksek yerinde bir iskemleye oturur; Yoldan geçenleri, Kendi yollarından gidenleri çağırmak için,

og byder dem ind, der kommer forbi, vandrende ad deres slagne Vej:

“Kim safsa buraya gelsin” der. Sağduyudan yoksun olanlara da,

Hvo som er tankeløs, han komme hid, jeg taler til dem, som er uden Vid:

“Çalıntı su tatlı, Gizlice yenen yemek lezzetlidir” der.

Stjålen Drik er sød, lønligt Brød er lækkert!

Ne var ki, evine girenler ölüme gittiklerini, Ona konuk olanlar Ölüler diyarının dibine indiklerini bilmezler.

Han ved ej, at Skyggerne dvæler der, hendes Gæster er i Dødsrigets Dyb.