Proverbs 15

Yumuşak yanıt gazabı yatıştırır, Oysa yaralayıcı söz öfkeyi alevlendirir.

Mildt svar stiller vrede, sårende ord vækker nag.

Bilgenin dili bilgiyi iyi kullanır, Akılsızın ağzındansa ahmaklık akar.

Vises Tunge drypper af Kundskab, Dårskab strømmer fra Tåbers Mund.

RAB’bin gözü her yerde olanı görür, Kötüleri de iyileri de gözler.

Alle Vegne er HERRENs Øjne, de udspejder onde og gode.

Okşayıcı dil yaşam verir, Çarpık dilse ruhu yaralar.

Et Livets Træ er Tungens Mildhed, dens Falskhed giver Hjertesår.

Ahmak babasının uyarılarını küçümser, İhtiyatlı kişi azara kulak verir.

Dåre lader hånt om sin Faders Tugt, klog er den, som tager Vare på Revselse.

Doğru kişinin evi büyük hazine gibidir, Kötünün geliriyse sıkıntı kaynağıdır.

Den retfærdiges Hus har megen Velstand, den gudløses Høst lægges øde.

Bilgelerin dudakları bilgi yayar, Ama akılsızların yüreği öyle değildir.

Vises Læber udstrør Kundskab, Tåbers Hjerte er ikke ret.

RAB kötülerin kurbanından iğrenir, Ama doğruların duası O’nu hoşnut eder.

Gudløses Offer er HERREN en Gru, retsindiges Bøn har han Velbehag i.

RAB kötü kişinin yolundan iğrenir, Doğruluğun ardından gideni sever.

Den gudløses Færd er HERREN en Gru, han elsker den, der stræber efter Retfærd.

Yoldan sapan şiddetle cezalandırılır Ve azarlanmaktan nefret eden ölüme gider.

Streng Tugt er for den, der forlader Vejen; den, der hader Revselse, dør.

RAB, ölüm ve yıkım diyarında olup biteni bilir, Nerde kaldı ki insanın yüreği!

Dødsrige og Afgrund ligger åbne for HERREN, endsige da Menneskebørnenes Hjerter.

Alaycı kişi azarlanmaktan hoşlanmaz, Bilgelere gidip danışmaz.

Spotteren ynder ikke at revses, til Vismænd går han ikke.

Mutlu yürek yüzü neşelendirir, Acılı yürek ruhu ezer.

Glad Hjerte giver venligt Ansigt, ved Hjertesorg bliver Modet brudt.

Akıllı yürek bilgi arar, Akılsızın ağzıysa ahmaklıkla beslenir.

Den forstandiges Hjerte søger Kundskab, Tåbers Mund lægger Vind på Dårskab.

Mazlumun bütün günleri sıkıntı doludur, Mutlu bir yürekse sahibine sürekli ziyafettir.

Alle den armes Dage er onde, glad Hjerte er stadigt Gæstebud.

Yoksul olup RAB’den korkmak, Zengin olup kaygı içinde yaşamaktan yeğdir.

Bedre lidet med HERRENs Frygt end store Skatte med Uro.

Sevgi dolu bir ortamdaki sebze yemeği, Nefret dolu bir ortamdaki besili danadan yeğdir.

Bedre en Ret Grønt med Kærlighed end fedet Okse og Had derhos.

Huysuz kişi çekişme yaratır, Sabırlı kişi kavgayı yatıştırır.

Vredladen Mand vækker Splid, sindig Mand stiller Trætte.

Tembelin yolu dikenli çit gibidir, Doğrunun yoluysa ana caddeye benzer.

Den lades Vej er spærret af Tjørn, de flittiges Sti er banet.

Bilge çocuk babasını sevindirir, Akılsız çocuksa annesini küçümser.

Viis Søn glæder sin Fader, Tåbe til Menneske foragter sin Moder.

Sağduyudan yoksun kişi ahmaklığıyla sevinir, Ama akıllı insan dürüst bir yaşam sürer.

Dårskab er Glæde for Mand uden Vid, Mand med Indsigt går lige frem.

Karşılıklı danışılmazsa tasarılar boşa çıkar, Danışmanların çokluğuyla başarıya ulaşılır.

Er der ikke holdt Råd, så mislykkes Planer, de lykkes, når mange rådslår.

Uygun yanıt sahibini mutlu eder, Yerinde söylenen söz ne güzeldir!

Mand er glad, når hans Mund kan svare, hvor godt er et Ord i rette Tid.

Sağduyulu kişi yukarıya, yaşama giden yoldadır, Bu da ölüler diyarına inmesini önler.

Den kloge går opad på Livets Vej for at undgå Dødsriget nedentil.

RAB kibirlinin evini yıkar, Dul kadının sınırını korur.

Hovmodiges Hus river HERREN bort, han fastsætter Enkens Skel.

RAB kötünün tasarılarından iğrenir, Temiz düşüncelerden hoşnut kalır.

Onde Tanker er HERREN en Gru, men hulde Ord er rene.

Kazanca düşkün kişi kendi evine sıkıntı verir, Rüşvetten nefret edense rahat yaşar.

Den øder sit Hus, hvem Vinding er alt; men leve skal den, der hader Gave.

Doğru kişinin aklı yanıtını iyi tartar, Kötünün ağzı kötülük saçar.

Den retfærdiges Hjerte tænker, før det svarer, gudløses Mund lader ondt strømme ud.

RAB kötülerden uzak durur, Oysa doğruların duasını duyar.

HERREN er gudløse fjern, men hører retfærdiges Bøn.

Gülen gözler yüreği sevindirir, İyi haber bedeni ferahlatır.

Milde Øjne fryder Hjertet, godt Bud giver Marv i Benene.

Yaşam veren uyarıları dinleyen, Bilgeler arasında konaklar.

Øret, der lytter til Livsens Revselse, vil gerne dvæle iblandt de vise.

Terbiyeden kaçan kendine zarar verir, Azara kulak verense sağduyu kazanır.

Hvo Tugt forsmår, lader hånt om sin Sjæl, men Vid fanger den, der lytter til Revselse.

RAB korkusu bilgelik öğretir, Alçakgönüllülük de onurun önkoşuludur.

HERRENs Frygt er Tugt til Visdom, Ydmyghed først og siden Ære.