Psalms 108

Kararlıyım, ey Tanrı, Bütün varlığımla sana ezgiler, ilahiler söyleyeceğim!

Píseň a žalm Davidův.

Uyan, ey lir, ey çenk, Seheri ben uyandırayım!

Hotovo jest srdce mé, Bože, zpívati a oslavovati tě budu, také i sláva má.

Halkların arasında sana şükürler sunayım, ya RAB, Ulusların arasında seni ilahilerle öveyim.

Probuď se loutno a harfo, když v svitání povstávám.

Çünkü sevgin göklere erişir, Sadakatin gökyüzüne ulaşır.

Slaviti tě budu mezi lidmi, Hospodine, a tobě žalmy prozpěvovati mezi národy.

Yüceliğini göster göklerin üstünde, ey Tanrı, Görkemin bütün yeryüzünü kaplasın!

Nebo nad nebesa větší jest milosrdenství tvé, a až k nejvyšším oblakům pravda tvá.

Kurtar bizi sağ elinle, yardım et, Sevdiklerin özgürlüğe kavuşsun diye!

Vyvyšiž se nad nebesa, ó Bože, a nade všecku zemi sláva tvá.

Tanrı şöyle konuştu kutsal yerinde: “Şekem’i sevinçle bölüştürecek, Sukkot Vadisi’ni ölçeceğim.

Ať jsou vysvobozeni milí tvoji, zachovávejž je pravicí svou, a vyslyš mne.

Gilat benimdir, Manaşşe de benim, Efrayim miğferim, Yahuda asam.

Bůh mluvil skrze svatost svou; veseliti se budu, že budu děliti Sichem, a údolí Sochot že rozměřím.

Moav yıkanma leğenim, Edom’un üzerine çarığımı fırlatacağım, Filist’e zaferle haykıracağım.”

Můjť jest Galád, můj i Manasses, a Efraim síla hlavy mé, Juda učitel můj.

Kim beni surlu kente götürecek? Kim bana Edom’a kadar yol gösterecek?

Moáb medenice k umývání mému, na Edoma uvrhu obuv svou, proti Palestině troubiti budu.

Ey Tanrı, sen bizi reddetmedin mi? Ordularımıza öncülük etmiyor musun artık?

Kdo mne uvede do města hrazeného? Kdo mne zprovodí až do Idumejské země?

Yardım et bize düşmana karşı, Çünkü boştur insan yardımı.

Zdali ne ty, ó Bože, kterýž jsi nás byl zavrhl, a nevycházels, ó Bože, s vojsky našimi?

Tanrı’yla zafer kazanırız, O çiğner düşmanlarımızı.

Uděliž nám pomoci proti nepříteli, nebo marná jest pomoc lidská. [ (Psalms 108:14) V Bohu udatně sobě počínati budeme, a on pošlapá nepřátely naše. ]