Job 19

Eyüp şöyle yanıtladı:

Tedy odpověděv Job, řekl:

“Ne zamana dek beni üzecek, Sözlerinizle ezeceksiniz?

Dokudž trápiti budete duši mou, a dotírati na mne řečmi svými?

On kez oldu beni aşağılıyor, Hiç utanmadan saldırıyorsunuz.

Již na desetkrát zhaněli jste mne, aniž se stydíte, že se zatvrzujete proti mně.

Yanlış yola sapmışsam, Bu benim suçum.

Ale nechť jest tak, že jsem zbloudil, při mně zůstane blud můj.

Kendinizi gerçekten benden üstün görüyor, Utancımı bana karşı kullanıyorsanız,

Jestliže se pak vždy proti mně siliti chcete, a obviňujíc mne, za pomoc sobě bráti proti mně potupu mou:

Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı, Beni ağıyla kuşattı.

Tedy vězte, že Bůh podvrátil mne, a sítí svou otáhl mne.

“İşte, ‘Zorbalık bu!’ diye haykırıyorum, ama yanıt yok, Yardım için bağırıyorum, ama adalet yok.

Nebo aj, volám-li pro nátisk, nemám vyslyšení; křičím-li, není rozsouzení.

Yoluma set çekti, geçemiyorum, Yollarımı karanlığa boğdu.

Cestu mou zapletl tak, abych nikoli projíti nemohl, a stezky mé temnostmi zastřel.

Üzerimden onurumu soydu, Başımdaki tacı kaldırdı.

Slávu mou se mne strhl, a sňal korunu s hlavy mé.

Her yandan yıktı beni, tükendim, Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.

Zpodvracel mne všudy vůkol, abych zahynul, a vyvrátil jako strom naději mou.

Öfkesi bana karşı alev alev yanıyor, Beni hasım sayıyor.

Nadto zažžel proti mně prchlivost svou, a přičtl mne mezi nepřátely své.

Orduları üstüme üstüme geliyor, Bana karşı rampalar yapıyor, Çadırımın çevresinde ordugah kuruyorlar.

Pročež přitáhše houfové jeho, učinili sobě ke mně cestu, a vojensky se položili okolo stanu mého.

“Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı, Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.

Bratří mé ode mne vzdálil, a známí moji všelijak se mne cizí.

Akrabalarım uğramaz oldu, Yakın dostlarım beni unuttu.

Opustili mne příbuzní moji, a známí moji zapomenuli se na mne.

Evimdeki konuklarla hizmetçiler Beni yabancı sayıyor, Garip oldum gözlerinde.

Podruhové domu mého a děvky mé za cizího mne mají, cizozemec jsem před očima jejich.

Kölemi çağırıyorum, yanıtlamıyor, Dil döksem bile.

Na služebníka svého volám, ale neozývá se, i když ho ústy svými pěkně prosím.

Soluğum karımı tiksindiriyor, Kardeşlerim benden iğreniyor.

Dýchání mého štítí se manželka má, ačkoli pokorně jí prosím, pro dítky života mého.

Çocuklar bile beni küçümsüyor, Ayağa kalksam benimle eğleniyorlar.

Nadto i ti nejšpatnější pohrdají mnou; i když povstanu, utrhají mi.

Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor, Sevdiklerim yüz çeviriyor.

V ošklivost mne sobě vzali všickni rádcové moji, a ti, kteréž miluji, obrátili se proti mně.

Bir deri bir kemiğe döndüm, Ölümün eşiğine geldim.

K kůži mé jako k masu mému přilnuly kosti mé, kůže při zubích mých toliko v cele zůstala.

“Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın, Çünkü Tanrı’nın eli vurdu bana.

Slitujte se nade mnou, slitujte se nade mnou, vy přátelé moji; nebo ruka Boží se mne dotkla.

Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor, Etime doymuyorsunuz?

Proč mi se protivíte tak jako Bůh silný, a masem mým nemůžte se nasytiti?

“Keşke şimdi sözlerim yazılsa, Kitaba geçseydi,

Ó kdyby nyní sepsány byly řeči mé, ó kdyby v knihu vepsány byly,

Demir kalemle, kurşunla Sonsuza dek kalsın diye kayaya kazılsaydı!

Anobrž rafijí železnou a olovem na věčnost na skále aby vyryty byly.

Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını, Sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.

Ačkoli já vím, že vykupitel můj živ jest, a že v den nejposlednější nad prachem se postaví.

Derim yok olduktan sonra, Yeni bedenimle Tanrı’yı göreceğim.

A ač by kůži mou i tělo červi zvrtali, však vždy v těle svém uzřím Boha.

O’nu kendim göreceğim, Kendi gözlerimle, başkası değil. Yüreğim bayılıyor bağrımda!

Kteréhož já uzřím sobě, a oči mé spatří jej, a ne jiný, jakkoli zhynula ledví má u vnitřnosti mé.

Eğer, ‘Sıkıntının kökü onda olduğu için Onu kovalım’ diyorsanız,

Ješto byste říci měli: I pročež ho trápíme? poněvadž základ dobré pře při mně se nalézá.

Kılıçtan korkmalısınız, Çünkü kılıç cezası öfkeli olur, O zaman adaletin var olduğunu göreceksiniz.”

Bojte se meče, nebo pomsta za nepravosti jest meč, a vězte, žeť bude soud.