Job 18

Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:

Odpovídaje pak Bildad Suchský, řekl:

“Ne zaman bitecek bu sözler? Biraz anlayışlı olun da konuşalım.

Dokudž neučiníte konce řečem? Pomyslte na to, a potom mluviti budeme.

Niçin hayvan yerine konuyoruz, Gözünüzde aptal sayılıyoruz?

Proč jsme počteni za hovada? Oškliví jsme jemu, jakž sami vidíte.

Sen kendini öfkenle paralıyorsun, Senin uğruna dünyadan vaz mı geçilecek? Kayalar yerini mi değiştirecek?

Ó ty, jenž hubíš život svůj zůřením svým, zdaliž pro tebe opuštěna bude země, a odsedne skála z místa svého?

“Evet, kötünün ışığı sönecek, Ateşinin alevi parlamayacak.

Anobrž světlo bezbožných uhašeno bude, aniž se blyštěti bude jiskra ohně jejich.

Çadırındaki ışık karanlığa dönecek, Yanındaki kandil sönecek.

Světlo se zatmí v stánku jeho, a lucerna jeho v něm zhasne.

Adımlarının gücü zayıflayacak, Kurduğu düzene kendi düşecek.

Ssouženi budou krokové síly jeho, a porazí jej rada jeho.

Ayakları onu ağa götürecek, Kendi ayağıyla tuzağa basacak.

Nebo zapleten jest do síti nohami svými, a v zamotání chodí.

Topuğu kapana girecek, Tuzak onu kapacak.

Chytí ho za patu osídlo, a zmocní se ho násilník.

Toprağa gizlenmiş bir ilmek, Yoluna koyulmuş bir kapan bekliyor onu.

Skrytať jest při zemi smečka jeho, a léčka jeho na stezce.

Dehşet saracak onu her yandan, Her adımında onu kovalayacak.

Odevšad hrůzy jej děsiti budou a dotírati na nohy jeho.

Gücünü kıtlık kemirecek, Tökezleyince, felaket yanında bitiverecek.

Hladovitá bude síla jeho, a bída pohotově při boku jeho.

Derisini hastalık yiyecek, Kollarıyla bacaklarını ölüm yutacak.

Zžíře žily kůže jeho, zžíře oudy jeho kníže smrti.

Güvenli çadırından atılacak, Dehşet kralının önüne sürüklenecek.

Uchváceno bude z stánku jeho doufání jeho, a to jej přivede k králi strachů.

Çadırında ateş oturacak, Yurdunun üzerine kükürt saçılacak.

V stánku jeho hrůza bydleti bude, ač nebyl jeho; posypáno bude obydlí jeho sirou.

Kökleri dipten kuruyacak, Dalları üstten solacak.

Od zpodku kořenové jeho uschnou, a svrchu osekány budou ratolesti jeho.

Ülkede anısı yok olacak, Adı dünyadan silinecek.

Památka jeho zahyne z země, aniž jméno jeho slýcháno bude na ulicích.

Işıktan karanlığa sürülecek, Dünyadan kovulacak.

Vyženou ho z světla do tmy, anobrž z okršlku zemského vypudí jej.

Ne çocuğu ne torunu kalacak halkı arasında, Yaşadığı yerde kimsesi kalmayacak.

Nepozůstaví ani syna ani vnuka v lidu svém, ani jakého ostatku v příbytcích svých.

Batıdakiler onun yıkımına şaşacak, Doğudakiler dehşet içinde bakacak.

Nade dnem jeho zděsí se potomci, a přítomní strachem podjati budou.

Evet, kötülerin yaşamı işte böyle son bulur, Tanrı’yı tanımayanların varacağı yer budur.”

Takovýť jest zajisté způsob nešlechetného, a takový cíl toho, kterýž nezná Boha silného.