Psalms 95

Gelin, RAB’be sevinçle haykıralım, Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,

Dođite, kličimo Jahvi, uzvikujmo Hridi, Spasitelju svome!

Şükranla huzuruna çıkalım, O’na sevinç ilahileri yükseltelim!

Pred lice mu stupimo s hvalama, kličimo mu u pjesmama!

Çünkü RAB ulu Tanrı’dır, Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.

Jer velik je Jahve, Bog naš, Kralj veliki nad svim bogovima.

Yerin derinlikleri O’nun elindedir, Dağların dorukları da O’nun.

U njegovoj su ruci zemaljske dubine, njegovi su vrhunci planina.

Deniz O’nundur, çünkü O yarattı, Karaya da O’nun elleri biçim verdi.

Njegovo je more, on ga je stvorio, i kopno koje načiniše ruke njegove.

Gelin, tapınalım, eğilelim, Bizi yaratan RAB’bin önünde diz çökelim.

Dođite, prignimo koljena i padnimo nice, poklonimo se Jahvi koji nas stvori!

[] Çünkü O Tanrımız’dır, Bizse O’nun otlağının halkı, Elinin altındaki koyunlarız. Bugün sesini duyarsanız,

Jer on je Bog naš, a mi narod paše njegove, ovce što on ih čuva. O, da danas glas mu poslušate:

[] Meriva’da, o gün çölde, Massa’da olduğu gibi, Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.

"Ne budite srca tvrda kao u Meribi, kao u dan Mase u pustinji

Yaptıklarımı görmelerine karşın, Atalarınız orada beni sınayıp denediler.

gdje me iskušavahu očevi vaši premda vidješe djela moja.

Kırk yıl o kuşaktan hep iğrendim, “Yüreği kötü yola sapan bir halktır” dedim, “Yollarımı bilmiyorlar.”

Četrdeset ljeta jadio me naraštaj onaj, pa rekoh: 'Narod su nestalna srca i ne promiču moje putove.'

[] [] Bu yüzden öfkeyle ant içtim: “Huzur diyarıma asla girmeyecekler!”

Stog se zakleh u svom gnjevu: 'Nikad neće ući u moj pokoj!'"