Psalms 73

Tanrı gerçekten İsrail’e, Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.

Psalam. Asafov Kako je dobar Bog čestitima, Bog onima koji su čista srca!

Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş, Adımlarım az kalsın kaymıştı.

A meni umalo noge ne posrnuše, zamalo koraci ne okliznuše,

Çünkü kötülerin gönencini gördükçe, Küstahları kıskanıyordum.

jer zločincima zavidjeh motreći sreću grešnika.

Onlar acı nedir bilmezler, Bedenleri sağlıklı ve semizdir.

Nikakvu patnju ne snose, pretilo je tijelo njihovo.

Başkalarının derdini bilmez, Onlar gibi çile çekmezler.

Ne žive u mukama smrtnika, ljudske ih nevolje ne biju.

Bu yüzden gurur onların gerdanlığı, Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.

Stoga je oholost ogrlica vratu njihovu, a nasilje haljina koja ih pokriva.

Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar, İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.

Iz pretila srca izlazi opakost njihova, srca im se prelijevaju ispraznim tlapnjama.

İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur, Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.

Podsmjehuju se i zlobno govore, nasiljem prijete odozgo.

Göklere karşı ağızlarını açarlar, Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.

Ustima na nebo nasrću, a jezik se njihov obara na zemlju.

Bu yüzden halk onlardan yana döner, Sözlerini ağzı açık dinler.

Zato moj narod za njima leti i srče obilne vode

Derler ki, “Tanrı nasıl bilir? Bilgisi var mı Yüceler Yücesi’nin?”

pa veli: "Kako da dozna Bog? Spoznaje li Svevišnji?"

İşte böyledir kötüler, Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.

Eto, takvi su grešnici: uvijek spokojni, bogatstvo zgrću.

Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum, Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.

Jesam li, dakle, samo ja uzalud čuvao srce čisto i u nedužnosti prao ruke

Gün boyu içim içimi yiyor, Her sabah azap çekiyorum.

kad sam primao udarce svaki dan i kaznu jutro za jutrom?

“Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim, Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.

Da sam kazao: "Govorit ću kao i oni", izdao bih rod sinova tvojih.

Bunu anlamak için düşündüğümde, Zor geldi bana,

Promišljah tada da bih spoznao: al' mi se učini mučno u očima mojim

Tanrı’nın Tapınağı’na girene dek; O zaman anladım sonlarının ne olacağını.

sve dok ne nađoh ulaz u Božje svetinje pa prozreh kakav im je svršetak.

Gerçekten onları kaygan yere koyuyor, Yıkıma sürüklüyorsun.

Zaista, na klizavu stazu ti ih postavljaš, u propast ih obaraš.

Nasıl da bir anda yok oluyor, Siliniveriyorlar dehşet içinde!

Kako učas propadoše, nestaše, užas ih izjede!

Uyanan birisi için rüya nasılsa, Sen de uyanınca, ya Rab, Hor göreceksin onların görüntüsünü.

Kao što čovjek prezire san kad se probudi, tako ćeš, Gospode, prezreti lik im kada ustaneš.

Kalbim kırıldığında, İçim acı dolduğunda,

Kad mi duša bijaše ojađena, a bubrezi probodeni,

Akılsız ve bilgisizdim, Karşında bir hayvan gibi.

bezumnik bijah bez razbora, k'o živinče pred tobom.

Yine de sürekli seninleyim, Sağ elimden tutarsın beni.

Al' ću odsad uvijek biti s tobom, jer ti prihvati desnicu moju:

Öğütlerinle yol gösterir, Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.

vodit ćeš me po naumu svojem da me zatim uzmeš u slavu svoju.

Senden başka kimim var göklerde? İstemem senden başkasını yeryüzünde.

Koga ja imam u nebu osim tebe? Kad sam s tobom, ne veselim se zemlji.

Bedenim ve yüreğim tükenebilir, Ama Tanrı yüreğimde güç, Bana düşen paydır sonsuza dek.

Malaksalo mi tijelo i srce: okrilje srca moga, i baštino moja, o Bože, dovijeka!

Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar, Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.

Doista, propast će oni koji se udaljuju od tebe, istrebljuješ svakog tko ti se iznevjeri.

Ama benim için en iyisi Tanrı’ya yakın olmaktır; Bütün işlerini duyurayım diye Sığınak yaptım Egemen RAB’bi kendime.

A meni je milina biti u Božjoj blizini, imati sklonište svoje u Jahvi. Pripovijedat ću sva tvoja djela na vratima Kćeri sionske.