Psalms 17

Haklı davamı dinle, ya RAB, Feryadımı işit! Hilesiz dudaklardan çıkan duama kulak ver!
Molitva. Davidova. Počuj, Jahve pravedni, i vapaj mi poslušaj, usliši molitvu iz usta iskrenih!
Haklı çıkar beni, Çünkü sen gerçeği görürsün.
Od tebe nek' mi dođe presuda, tvoje oči vide što je pravo.
Yüreğimi yokladın, Gece denedin, Sınadın beni, Kötü bir şey bulmadın; Kararlıyım, ağzımdan kötü söz çıkmaz,
Istraži mi srce, pohodi noću, ognjem me iskušaj, al' u meni nećeš nać' bezakonja. Ne zgriješiše usta moja
Başkalarının yaptıklarına gelince, Ben senin sözlerine uyarak Şiddet yollarından kaçındım.
kao što griješe ljudi: po riječima usta tvojih čuvah putove Zakona.
Sıkı adımlarla senin yollarını tuttum, Kaymadı ayaklarım.
Korak mi čvrsto prionu za tvoje staze, ne zasta mi noga na putima tvojim.
Sana yakarıyorum, ey Tanrı, Çünkü beni yanıtlarsın; Kulak ver bana, dinle söylediklerimi!
Zazivam te, Bože, ti ćeš me uslišit': prikloni mi uho i čuj riječi moje.
Göster harika sevgini, Ey sana sığınanları saldırganlardan sağ eliyle kurtaran!
Proslavi na meni dobrotu svoju, ti koji od dušmana izbavljaš one što se utječu desnici tvojoj.
Koru beni gözbebeği gibi; Kanatlarının gölgesine gizle
Čuvaj me k'o zjenicu oka, sakrij me u sjenu krila svojih
Kötülerin saldırısından, Çevremi saran ölümcül düşmanlarımdan.
od zlotvora što na me nasrću. Dušmani me bijesni opkoljuju,
Yürekleri yağ bağlamış, Ağızları büyük laflar ediyor.
bešćutno srce zatvaraju i ustima zbore naduto,
İzimi buldular, üzerime geliyorlar, Yere vurmak için gözetliyorlar.
Koraci njini sad me okružuju, smjeraju da me na zemlju obore;
Tıpkı parçalamak için sabırsızlanan bir aslan, Pusuya yatan genç bir aslan gibi.
slični lavu dok se, zinuv, na plijen obara i laviću što vreba u potaji.
Kalk, ya RAB, kes önlerini, eğ başlarını! Kılıcınla kurtar canımı kötülerden,
Ustani, Jahve, presretni ga i obori, od grešnika mi život mačem spasi,
Elinle bu insanlardan, ya RAB, Yaşam payı bu dünyada olan insanlardan. Varsın karınları vereceğin cezalara doysun, Çocukları da yiyip doysun, Artanı torunlarına kalsın!
a rukom od ljudi, Gospodine: od ljudi kojih je dio ovaj život, kojima želudac puniš dobrima; kojih su sinovi siti, a djeci daju što im pretekne.
Ama ben doğruluk sayesinde yüzünü göreceğim senin, Uyanınca suretini görmeye doyacağım.
A ja ću u pravdi gledati lice tvoje, i jednom kad se probudim, sit ću ga se nagledati.