Psalms 120

Sıkıntıya düşünce RAB’be seslendim; Yanıtladı beni.

Hodočasnička pjesma Kad bijah u nevolji, Jahvi zavapih i on me usliša.

Ya RAB, kurtar canımı yalancı dudaklardan, Aldatıcı dillerden!

Jahve, izbavi dušu moju od usana prijevarnih, od zlobna jezika!

Ey aldatıcı dil, RAB ne verecek sana, Daha ne verecek?

Kojim zlom da te prokunem, zlobni jeziče?

Yiğidin sivri oklarıyla Retem çalısından alevli korlar!

Strelicama oštrim iz ratničke ruke i ugljevljem žarkim.

Vay bana, Meşek’te garip kaldım sanki, Kedar çadırları arasında oturdum.

Jao meni što mi je boraviti u Mešeku i stanovati u šatorima kedarskim!

Fazla kaldım Barıştan nefret edenler arasında.

Predugo mi duša mora živjeti s mrziteljima mira.

Ben barış yanlısıyım, Ama söze başladığımda, Onlar savaşa kalkıyor!

Kada o miru govorim, oni sile na rat.