Proverbs 5

Oğlum, bilgeliğime dikkat et, Akıllıca sözlerime kulak ver.

Sine moj, čuj moju mudrost, prigni uho mojoj razboritosti

Böylelikle her zaman sağgörülü olur, Dudaklarınla bilgiyi korursun.

da sačuvaš oprez, da ti usne zadrže znanje.

Zina eden kadının bal damlar dudaklarından, Ağzı daha yumuşaktır zeytinyağından.

Jer s usana žene preljubnice kaplje med i nepce joj je glađe od ulja,

Ama sonu pelinotu kadar acı, İki ağızlı kılıç kadar keskindir.

ali je ona naposljetku gorka kao pelin, oštra kao dvosjekli mač.

Ayakları ölüme gider, Adımları ölüler diyarına ulaşır.

Njene noge silaze k smrti, a koraci vode u Podzemlje.

Yaşama giden yolu hiç düşünmez, Yolları dolaşıktır, ama farkında değil.

Ona ne pazi na put života, ne mari što su joj staze kolebljive.

Oğlum, şimdi beni dinle, Ağzımdan çıkan sözlerden ayrılma.

Zato me sada poslušaj, sine, i ne odstupaj od riječi mojih usta.

Öyle kadınlardan uzak dur, Yaklaşma evinin kapısına.

Neka je put tvoj daleko od nje i ne približuj se vratima njezine kuće,

Yoksa onurunu başkalarına, Yıllarını bir gaddara kaptırırsın.

da drugima ne bi dao svoju slavu i okrutnima svoje godine;

Varını yoğunu yer bitirir yabancılar, Emeğin başka birinin evini bayındır kılar.

da se ne bi tuđinci nasitili tvoga dobra i da tvoja zaslužba ne ode u tuđu kuću;

Ah çekip inlersin ömrünün son günlerinde, Etin, bedenin tükendiğinde.

da ne ridaš na koncu kad ti nestane tijela i puti

“Eğitilmekten neden bu kadar nefret ettim, Yüreğim uyarıları neden önemsemedi?” dersin.

i da ne kažeš: "Oh, kako sam mrzio pouku i kako mi je srce preziralo ukor!

“Öğretmenlerimin sözünü dinlemedim, Beni eğitenlere kulak vermedim.

I ne slušah glasa svojih učitelja, niti priklonih uho onima što me poučavahu.

Halkın ve topluluğun arasında Tam bir yıkımın eşiğine gelmişim.”

I umalo ne zapadoh u svako zlo, usred zbora i zajednice!"

Suyu kendi sarnıcından, Kendi kuyunun kaynağından iç.

Pij vodu iz svoje nakapnice i onu što teče iz tvoga studenca.

Pınarların sokakları, Akarsuların meydanları mı sulamalı?

Moraju li se tvoji izvori razlijevati i tvoji potoci teći ulicama?

Yalnız senin olsun onlar, Paylaşma yabancılarla.

Nego neka oni budu samo tvoji, a ne i tuđinaca koji su uza te.

Çeşmen bereketli olsun Ve gençken evlendiğin karınla mutlu ol.

Neka je blagoslovljen izvor tvoj i raduj se sa ženom svoje mladosti:

Sevimli bir geyik, zarif bir ceylan gibi, Hep seni doyursun memeleri. Aşkıyla sürekli coş.

neka ti je kao mila košuta i ljupka gazela, neka te grudi njene opajaju u svako doba, njezina ljubav zatravljuje bez prestanka!

Oğlum, neden ahlaksız bir kadınla coşasın, Neden başka birinin karısını koynuna alasın?

TÓa zašto bi se, sine moj, zanosio preljubnicom i grlio tuđinki njedra?

RAB insanın tuttuğu yolu gözler, Attığı her adımı denetler.

Jer pred Jahvinim su očima čovjekovi putovi i on motri sve njegove staze.

Kötü kişiyi kendi suçları ele verecek, Günahının kemendi kıskıvrak bağlayacak onu.

Opakoga će uhvatiti njegova zloća i sapet će ga užad njegovih grijeha.

Aşırı ahmaklığı onu yoldan çıkaracak, Terbiyeyi umursamadığı için ölecek.

Umrijet će jer nema pouke, propast će zbog svoje goleme gluposti.